چکیده:
امروزه، هوشمندسازی فرایند واردات و صادرات کالا بهعنوان ابزار فناورانه کنترل و کاهش خطر ارتکاب قاچاق کالا موردتوجه کارگزاران سیاست جنایی قرار گرفته است؛ ازاینرو، بهکارگیری سامانههای اطلاعاتی، موضوع مواد 5 و6 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز و آئیننامه اجرایی این مواد، اهمیت دوچندانی یافته است. در این نوشتار با مطالعۀ کتابخانهای و روش توصیفی- تحلیلی، ضمن بررسی مبانی، کارکرد و جلوههای سامانهای شدن پیشگیری از قاچاق کالا، به موانع و چالشهای موجود بر سر راه این دست از رهیافتهای نوین فناورانه پرداخته شده است. آنچه از این پژوهش حاصل شده، آن است که هرچند از حیث سیاستگذاری خطرمدارانه، رویکرد مناسبی بهمنظور ارتقای سطح شفافیت اطلاعات و مدیریت زنجیره تأمین اتخاذ شده و این راهبردها نقش مؤثری در کاهش قاچاق کالا داشته است. با این حال در عمل شاهد اجرای مناسب راهبردها توسط نهادهای متولی امر نیستیم و هماهنگی لازم بین اجزای مختلف نظام عدالت کیفری وجود ندارد.
Today, goods import and export process smartization has been considered by the criminal policy agents as a technological tool to control and reduce the risk of smuggling. Hence, utilizing information systems, the subject of Articles 5 and 6 of the Action against Goods and Currency Smuggling act, and the regulations of these articles have become significantly important. This paper reviews the challenges and the obstacles in the way of these modern and technological approaches by using library study and descriptive-analytical method while exploring the principles, functions, and the effects of the smuggling of goods prevention systematization. This research concludes that although, in terms of policy-making with a risky nature, an appropriate approach has been taken to improve the level of information transparency and supply chain management and prevent smuggling of goods and these strategies have played an effective role in reducing the smuggling of goods; in practice, we do not see the proper implementation of strategies by the supervisors and there is no required coordination between the various components of the criminal justice system.
خلاصه ماشینی:
هوشمندسازي پيشگيري از قاچاق کالا، جلوه ها و چالش ها | جعفر کوشا | دانشيار گروه حقوق جزا و جرم شناسي، دانشکده حقوق ، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران ، ايران | سهيلا جعفري | دانشجوي دکتري حقوق جزا و جرم شناسي، دانشکده حقوق ، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران ، ايران چکيده امروزه ، هوشمندسازي فرايند واردات و صادرات کالا به عنوان ابزار فناورانه کنترل و کاهش خطر ارتکاب قاچاق کالا موردتوجه کارگزاران سياست جنايي قرار گرفته است ؛ ازاين رو، به کارگيري سامانه هاي اطلاعاتي ، موضوع مواد ۵ و۶ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز و آئين نامه اجرايي اين مواد، اهميت دوچنداني يافته است .
از آنجاييکه کشف و شناسايي رفتارهاي مجرمانه در مراحل پيش از جرم و خنثي کردن اين جرائم در اين مرحله در عمل مانع از تحقق مقاصد مجرمانه و برنامه ريزيشدٔە مرتکبان و ذينفعان اين جرائم ميشود (اسماعيلي، ۳۰۵:۱۳۹۶)، اتخاذ الگوهاي ساختاري خطرمدار موجب گسترش بهره مندي از اين رويکرد در حوزٔە قاچاق کالا با استفاده از سامانه هاي اطلاعاتي شده است ؛ اين بدان معناست که با هدف مديريت خطر، به خصوص از گذر شفافيت اطلاعات ، مانعي بر سر مسيرهايي که در آن خطر ارتکاب قاچاق کالا بيشتر است ، قرار گيرد.