چکیده:
با افزایش روزافزون انجام عملیاتهای ورزشی و استقبال گسترده مردم از ورزش و بهتبع آن افزایش میزان آسیبدیدگی در هنگام ورزش، بحث مربوط به مسئولیت مدنی در ورزش را نمایان میکند. در این میان، ورزشهای رزمی با توجه به درگیری فیزیکی فراوانی که در هنگام انجام ورزش دارد ازنظر ایراد صدمات جسمانی، نسبت به سایر ورزشها متمایز میباشد. هدف این مقاله بررسی ابعاد و مصادیق تقصیر و مسئولیت مربیان ورزش-های رزمی به عنوان یک پدیده اجتماعی میباشد. روش تحقیق در این پژوهش بهصورت توصیفی –تحلیلی بوده که عمدتاً با بهرهگیری از منابع پژوهشی دستاول و خوانش منابع فقهی-حقوقی انجامشده است. نتایج نشان داد که با مشخص شدن وظایف مربیان حیطه و محدودهی این مسئولیتها معین و محرز میگردد. مربیان ورزشهای رزمی نسبت به انجام وظایف خود در حیطه ورزش مسئولیتهایی را دارند چنانچه نسبت به انجام وظایفشان کوتاهی و قصور نمایند، مسئولیت مدنی خواهند داشت که ممکن است ناشی از فعل یا ترک فعل مربی باشد. مسئولیت مربی ورزش رزمی عبارت است از تعهد مربی به جبران خساراتی که در نتیجه فعل یا ترک فعل او به دیگری واردشده است.
With the increasing number of sports operations and the widespread acceptance of sports by the people and, consequently, the increasing rate of injuries during sports, the issue of civil liability in sports is emerging. Among these, martial arts are different from other sports in terms of causing physical injuries due to the many physical conflicts that they have during exercise. The purpose of this article is to investigate the dimensions and examples of fault and responsibility of martial arts coaches as a social phenomenon. The research method in this research is descriptive-analytical, which has been done mainly by using primary research sources and reading jurisprudential-legal sources. The results showed that by defining the duties of coaches, the scope and scope of these responsibilities will be determined. Martial arts coaches have responsibilities for performing their duties in the field of sports. If they fail to perform their duties, they will have civil liability, which may be due to the act or omission of the coach. The responsibility of a martial arts instructor is the instructor's obligation to compensate for the damage caused to another as a result of his or her act or omission.
خلاصه ماشینی:
عالشي (١٣٩٣) در پژوهشي با عنوان «مسئوليت مدني مربيان ورزشي» از دانشگاه تهران و به راهنمايي استاد مظفر باشکوه ، معتقد است ورزشکاران و مربيان ورزشي در بين خود يک قرارداد دارند يعني ورزشکار و مربي خطرها و آسيب هاي متعارف ورزشي موردنظر خود را قبول مي کنند و نيز وظايف و مسئوليتي برعهده دارند حال اگر از اين وظايف قصور نمايند مسئول شناخته مي شوند.
(4 در آثار فقها، ورزش و حوادث ناشي از آن به طور کلي همانند ساير موارد موردتوجه نبوده بلکه به صورت موردي، نظرات پر محتوي و قابل توجهي ابراز نموده اند به طور مثال محقق حلي بيان نموده «اگر تيرانداز گفته باشد بپرهيز ضامن نخواهد بود، البته مشروط بر اينکه کسي که تير به او اصابت کرده هشدار را شنيده و امکان دور شدن از محل را نيز داشته باشد « و شهيد ثاني چنين نظر داده است «درعين حال صرف دادن هشدار از سوي تيرانداز و شنيدن و امکان دوري از صحنه از سوي منجي عليه کافي براي انتفاع مرتکب از ضمان نيست بلکه موجه بودن عمل او موکول به اين است که هرگز قصد کشتن طرف را نداشته باشد.