چکیده:
نام خلیج فارس همواره در دوران تاریخی ایران به خلیج جنوبی ایران در کنار دریای عمان نامیده میشد. در این پژوهش به بررسی کاربرد واژه خلیج فارس توسط نه سفرنامه نویس اروپایی عصر صفوی و اهمیت این خلیج از منظر آنها توجه شده است. از بین سفرنامه نویسان ونیزی در ایران باربارو، دالساندری و یک بازرگان گمنام ونیزی به خلیج فارس و اهمیت آن اشاره داشته اند. همچنین دن گارسیا، دلاواله، سانسون، تاورنیه، الئاریوس، کمپفر، شاردن وجملی کارری نیز از سفرنامه نویسانی بودند که به نام خلیج فارس به عنوان خلیج جنوبی ایران اشاره داشته و از زوایای دیدشان به اهمیت خلیج فارس پرداخته اند.
این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که نه سیاح غربی عصر صفوی خلیج جنوبی ایران را چه مینامیدند و چه اهمیتی در نگاه آنها داشت؟ لذا با روش کتابخانهای و به شکل توصیفی و تحلیلی به مسائل مذکور پرداخته شده است.
نتیجه اینکه همه سفرنامه نویسان عصر صفوی اشاره به نام خلیج فارس داشته و از موقعیت استراتژیک، نظامی، اقتصادی، صید مروارید و درآمد گمرکی خلیج فارس بحث کردهاند. تمامی این شرایط مناسب سبب توجه کشورهای اروپایی به خلیج فارس شد.
Persian Gulf from the perspective of nine European itinerary writers Safavid
Abstract Persian Gulf''s name in the history was called of the South Gulf Iran in the Sea of Oman. This research is investigated the use of the word Persian Gulf by nine itinerary writers Safavid and importance this Gulf have been given with a view to them. The through itinerary writers Venetian in the Iran ¡ Barbaro and Dalsandry and Venetian anonymous businessman¡ have been noted in Persian Gulf and its significance. Also¡ Dun Garcia¡ DelaValh¡ Sansun¡ Tavernieh¡Oularus¡ Kampfer¡ Chardin¡ Jmly Karrey itinerary writers who were also called the Persian Gulf as Iran''s South Gulf and importance this Gulf have been given with a view to them. This research seeks to answer this question¡ nine Western explorer Safavid period¡ South gulf Iran called on and how important it was to look at them? Therefore with library method and descriptive and analytical approach to¡these theorems are discussed. This conclusion¡all itinerary writers Safavid period were refered to name the Persian Gulf and the strategic location¡ military¡ economic¡ pearling and customs revenues Persian Gulf have discussed. All the right conditions to bring European attention to the Persian Gulf
خلاصه ماشینی:
نتيجه اينکه همه سفرنامه نويسان عصر صفوي اشاره به نـام خلـيج فـارس داشـته و از موقعيـت استراتژيک ، نظامي ، اقتصادي ، صيد مرواريد و درآمد گمرکي خليج فارس بحث کرده اند.
com@mshoormeij٩) مقدمه در دوره صفويه ، اروپاييان زيادي به دلايل متعدد از جمله سياحت و تفخص ، اکتشافات جغرافيايي و کشف قاره هاي جديد، اهداف سياسي ، نظامي ، اقتصادي و تجاري و حتي تبليغ مسيحيت و در قالب هيأت هاي رسمي دولت هاي اروپايي چون ونيز، اسپانيا، ايتاليا، سـوئد، آلمـان ، فرانسـه ، انگلـيس بـه ايران آمدند و از خود سفرنامه هاي به يادگار گذاشتند که از منابع اصلي اين دوره محسوب مي شوند.
سفرنامه هاي ونيزيان در ايران ، سفر نامه دن گارسيا دوسيلوا فيگوئروا، کمپفر، شاردن ، تاورنيه ، الئاريوس ، سانسون ، پيترو دلاواله و جملي کارري در اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفته اند.
طرح مسأله و روش تحقيق مسائل اصلي تحقيق عبارت اند از: سفرنامه نويسان اروپايي عصر صفوي در سفرنامه هاي خـود، خلـيج جنوبي ايران را چه مي ناميدند؟ از ديدگاه ايـن سـفرنامه نويسـان خلـيج فـارس تحـت سلسـله چـه حکومتي بوده و نقش ايران در اين منطقه چگونه بوده است ؟ اهميت خليج فارس از ديدگاه سفرنامه نويسان اروپايي در چه زمينه هاي بود؟ با توجه به اين مسائل ، فرضيه تحقيق بر اين امر مبتني است که سفرنامه نويسان اروپـايي از نـام خليج فارس در سفرنامه هاي خود به خاطر قـدمت تـاريخي آن اسـتفاده کـرده و حکومـت ايـران را تأثيرگذارترين قدرت در منطقه مي دانستند.