خلاصه ماشینی:
#فنون تبلیغات سیاسی عباسیان در مقابله با علویان علی محمد تاجالدین* مقدمه 1 پیش از ظهور اسلام، میان خاندان بنیهاشم و بنیامیه اختلاف و درگیری بود و این اختلاف بهویژه با روی کار آمدن معاویه و پس از وی پسرش، یزید و همچنین با شهادت امام حسین(علیه السلام) به اوج خود رسید.
در این شیوه که از آن با عناوین تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا 1 ) یا جنگ نرم یاد میشود، خلفای عباسی و عوامل آنها کوشیدند با انتقال و انتشار اخبار، اطلاعات و یا دیدگاههای گزینششده در میان مردم و علویان افکار آنان را با مقاصد و اهداف خویش همسو کرده، بر نگرش، رفتار و روحیات آنان اثر بگذارند.
خلفای عباسی برای دوری از رویارویی نظامی با علویان و نیز کنترل اوضاع به نفع خود به اشکال مختلف به همراهی با آنان تظاهر میکردند؛ اعطای اماننامه به یحییبنعبداللهبنادریس که در طبرستان بر ضد هارون قیام کرده بود و رهاکردن وی، رفع گرفتاریهای علویان ساکن در بغداد و همدردی با آنان 2 ، آزادسازی زندانیان سیاسی علوی 3 ، تغییر لباس سیاه، نماد عباسیان، به لباس سبز، نماد و شعار علویان و تبدیل آن به لباس رسمی خلافت عباسی به دستور مأمون 4 و از همه جنگ روانی و تبلیغات، مفاهیم و کارکردها، محمد شیرازی، بیجا، دبیرخانه نخستین همایش بررسی نقش تبلیغات در جنگ، چاپ سوم، 1383، ص 14.
یکی از این مشکلات که بهویژه در دورۀ اول خلافت عباسی نمایانتر بود، قیامهای پیدرپی علویان بود که عباسیان توانسته بودند دولت خود را به حمایت آنان برپا کنند.