چکیده:
هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی اثر توسعه اقتصادی-اجتماعی بر کیفیت هوا در منطقه خاورمیانه است. منطقه خاورمیانه یکی از مناطق غنی از منابع طبیعی بهویژه نفت و گاز است و رشد و توسعه اقتصادی در این منطقه با استفاده بسیار زیاد از منابع انرژی همراه است که اثرات قابلتوجهی بر کیفیت هوا دارد، بدینمنظور اثر شاخصهای توسعه اقتصادی و اجتماعی و شاخصهای استفاده از منابع طبیعی بهعنوان یکی از محرکهای اصلی رشد و توسعه در منطقه خاورمیانه بر انتشار SO2 بهعنوان شاخص برای کیفیت هوا بررسی میشود. با توجه به اینکه آلودگی هوا پدیدهای پایدار در طی زمان است، برای بررسی نحوه اثر گذاری متغیرها بر انتشار SO2 از مدل پنل با ضرایب متغیر زمانی طی دوره زمانی 2019-2000 استفاده میشود. نتایج نشان میدهد که سرمایه انسانی، درآمد سرانه و نوآوری بیشترین اثر را بر افزایش انتشار گاز SO2 دارند، اما، شاخصهای استفاده از منابع بهویژه مصرف سوخت فسیلی باعث کاهش انتشار گاز SO2 میشوند. درواقع، با توجه به مصرف اندک انرژی تجدیدپذیر در منطقه خاورمیانه، مصرف انرژی بیشتر بر پایه منابع کربن محور است. بنابراین، برای کاهش انتشار SO2 لازم است که از نوآوریها و فنآوریهای محیطزیست محور در عوض تکنولوژی محور استفاده شود تا روند رشد و توسعه اقتصادی به رشد و توسعه پایدار منجر شود.
This research mainly aims to investigate the effect of economic-social development on air quality in Middle East countries. For this purpose, the effects of Socio-economic Development indicators and natural resource utilization indicators are examined as one of the main drivers of growth and development in the Middle East on Sulfur dioxide emission as an indicator for air quality. Since air pollution is a stable occurrence over time, the time-varying coefficient panel data model during the time period 2000-2019 is used to examine the impact of variables on Sulfur dioxide emissions. The results show that human capital, per capita income, and innovation have the greatest impact on the increase in Sulfur dioxide emissions, but resource usage indicators, especially the consumption of fossil fuels, lead to a decrease in Sulfur dioxide emissions. In fact, given the low use of renewable energy in the Middle East, energy consumption is mainly based on carbon sources. Thus, it is necessary to use environmental technologies and innovations instead of technology-based activities to control this issue in order to achieve sustainable economic growth and development.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ، با توجه به اثر شاخص هاي توسعه 1 Khan, Ali, Umar, Kirikkaleli & Jiao 2 Ibrahim & Vo 3 Xu, Zhang, Wang, Ji, Wang & Streets 4 Jiang, He, Cui, Zhou & Kong 5 Farzanegan & Markwardt اقتصادي- اجتماعي و شاخص هاي استفاده از منابع طبيعي بر انتشار دياکسيد گوگرد در منطقه خاورميانه طي دوره زماني ٢٠٠٠-٢٠١٩ با استفاده از مدل داده پنل با ضرايب متغير در زمان ١ بررسي ميشود.
براي بررسي رابطه بين متغيرهاي اثرگذار بر توسعه اقتصادي- اجتماعي و تخريب محيط زيست در مطالعات مختلف متغيرهاي متفاوتي با توجه به کشورهاي مورد مطالعه انتخاب شده است که معمولا توليد ناخالص داخلي سرانه ، شهرنشيني و سرمايه گذاري مستقيم خارجي مشترک هستند (سانتياگو و کواتو٢، ٢٠٢٠؛ جيانگ و همکاران ، ٢٠٢٠).
براي مثال ، محققان هندي 1 Pollution Haven 2 Pollution Halo 3 Kumar & Managi 4 Dauda, Long, Mensah & Salman 5 Xu, Huang, Yue, He, Wang & Zhang 6 Liu, Sun & Feng دريافتند که گسترش بيبرنامه شهرنشيني به کاهش آلودگي هواي منجرميشود (ساتي و موهان ١، ٢٠٢١).
- رابطه صادرات نفت و گاز و تخريب محيط زيست منطقه خاورميانه به عنوان منطقه استراتژيک از نظر غناي منابع طبيعي شناخته ميشود، به ويژه کشورهاي حوزه خليج 1 Sati & Mohan 2 Zheng, Wang, Mak, Hsu & Tsang 3 Langnel, Amegavi, Donkor & Mensah, 4 Balsalobre-Lorente, Shahbaz, Roubaud & Farhani 5 Ahmadov & Van Der Borg 6 Potentially Corrosive Effect 7 International Resource Panel فارس با فراواني ميادين نفتي و گازي روبرو هستند که به عنوان مهم ترين کالاهاي صادراتي اين کشورها شناخته ميشود.