چکیده:
هدف یکی از شکایتهای متداول مرتبط با مشکلات صوتی در معلمان، احساس ناراحتی در مجرای صوتی است که به درجات مختلفی میتواند منجر به افزایش شاخص معلولیت صوتی شود. در معلمان دیسفونی تنش عضلانی، شکایتهای صوتی افزایش و کیفیت زندگی وابسته به صوت کاهش مییابد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه میزان تکرار و شدت احساس ناراحتی در مجرای صوتی براساس مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و پرسشنامه شاخص معلولیت صوتی و تعیین ارتباط آنها در معلمان مقطع ابتدایی با و بدون دیسفونی تنش عضلانی است. روش بررسی این پژوهش از نوع مقطعیمقایسهای بود و بر روی 80 معلم زن ابتدایی در دو گروه با و بدون دیسفونی تنش عضلانی صورت گرفت. شرکتکنندگان در مطالعه در هر دو گروه بهصورت تصادفی و پس از بررسی داشتن شرایط ورود به مطالعه انتخاب شدند. تاریخچهگیری صوت، ارزیابی شنیداری-ادراکی صوت، لمس عضلات و ویدئواستربوسکوپی حنجره بر روی معلمان در دو گروه انجام شد. سپس از شرکتکنندگان خواسته شد نسخه فارسی مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و پرسشنامه شاخص معلولیت صوتی را تکمیل کنند. پس از تعیین توزیع نرمال دادهها با استفاده از آزمون کولوگروف-اسمیرنوف، نتایج مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی در دو زیرمقیاس شدت و تکرار احساس ناراحتی در مجرای صوتی و نمره کل شاخص معلولیت صوتی و زیرآزمونهای آن با استفاده از آزمون تی مستقل بین دو گروه مقایسه و ارتباط این دو پرسشنامه خود-ادراکی با استفاده از همبستگی پیرسون بررسی شد. یافتهها میانگین نمره زیرمقیاس میزان تکرار ناراحتی دستگاه صوتی در گروه معلمان با دیسفونی تنش عضلانی نسبت به معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی بهترتیب (5/11 ±30/17 و 2/26±8/22) بود. در زیرمقیاس شدت از مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی نمره معلمان دارای دیسفونی تنش عضلانی 4/94±39/12 و در معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی 2/13 ±7/89 بود. همچنین نمره کل پرسشنامه شاخص معلولیت صوتی به شکل معناداری در معلمان مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی بیشتر از معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی بود (0/05> P). علاوه بر این همبستگی معنادار مثبتی بین نمره میزان تکرار و شدت ناراحتی دستگاه صوتی و شاخص معلولیت صوتی در دو گروه با و بدون دیسفونی تنش عضلانی وجود داشت (0/05> P). نتیجهگیری مطالعه حاضر نشان داد میزان تکرار و شدت احساسهای ناخوشایند در مجرای صوتی و میزان معلولیت صوتی که معلمان مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی تجربه میکنند، به مقدار قابلتوجهی بالاتر از معلمان بدون دیسفونی تنش عضلانی است. محققان ضمن تاکید بر استفاده از مقیاس ناراحتی دستگاه صوتی و شاخص معلولیت صوتی در غربالگری معلمهای در معرض خطر مشکلات صوتی، به اهمیت توجه به کاهش احساسات ناخوشایند در مجرای صوتی و معلولیت صوتی در جلسات صوتدرمانی معلمهای مبتلا به دیسفونی تنش عضلانی اشاره کردند.
Objective One of the most voice-related complaints in teachers is vocal tract discomfort (VTD) which can increase the voice handicap index (VHI) to different degrees. In teachers Muscle Tension Dysphonia (MTD), increases voice complaints and decreases the voice-related quality of life. The aims of this study were to evaluate and compare the frequency and severity subscales of the VTD score and total score of VHI and determine the relation between them in primary school teachers with and without MTD.
Materials & Methods This study was cross-sectional and was performed on 80 primary female teachers with and without MTD. The participants in both groups were randomly selected after checking the inclusion criteria. Voice history, auditory-perceptual assessment of voice, palpation, and laryngeal video-stroboscopy were assessed on the teachers in two groups. Then, asked the participants to complete the Persian versions of the VTD and VHI scales. After determining the normal distribution of the data using the Kolmogorov-Smirnov test, the results of VTD, VHI, and their subscales were compared between two groups with an independent t-test. Also, the relationship between them was assessed with the Pearson correlation coefficient analysis.
Results The mean score of the frequency subscale of VTD in teachers with MTD was more than in teachers without MTD (30.17±5.11, 8.22±2.26), respectively. The score of severity subscales of VTD in teachers with MTD was 39.12±4.94 and in teachers without MTD was 7.89±2.13. Also, the total score of the VHI questionnaire in teachers with MTD was significantly higher than teachers without MTD (P
Conclusion This study showed the frequency and severity scores of the VTD and the degree of VHI experienced by MTD are remarkably higher than teachers without MTD. The authors emphasize on the use of VTD and VHI scales in screening teachers who are at risk of voice problems, and the researchers pointed out the importance of paying attention to the reduction of discomfort feelings in the vocal tract and voice handicap in the voice therapy sessions of teachers with MTD.