چکیده:
با شروع بیماری کرونا خیلی از موسسات آموزشی تعطیل شدند و روش آموزشی خود را تغییر دادند. هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب زیسته آموزش مجازی دانشجویان در دوران کرونا بود. مشارکت کنندگان 60 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور اهواز بودند که به صورت داوطلبانه انتخاب و از آنان خواسته که تجارب زنده خود را از آموزش مجازی مطرح کنند. با توجه به اینکه کلاس ها مجازی و حضور فیزیکی دانشجو کم بود لذا از بین مراجعان به دانشگاه انتخاب شدند. روش تحقیق کیفی از نوع پدیدارشناسی است. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسش نامه محقق ساخته (دارای پایایی و روایی مناسب) بدست آمد. برای سنجش روایی یافته ها از روایی محتوایی (60 دانشجو و 3 استاد روان شناسی و یک نفر از اساتید علوم تربیتی) و برای سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده گردید. تحلیل داده ها با کمک کدگذاری هفت مرحله ای کولازی(1978) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد تجارب زیسته آموزش مجازی از دیدگاه دانشجویان از دو مضمون کلی مثبت (صرفه جویی، کاهش حوادث، و حضور مفید) و تجارب زیسته منفی آنان از آموزش مجازی (کاهش تعاملات اجتماعی، مشکلات بدنی، مشکلات یادگیری و ارزشیابی و مشکلات فنی) تشکیل شده است. با توجه به اینکه آموزش مجازی دارای نقاط قوت است لذا به منظور توسعه این روش آموزش می توان راهکار توسعه آنها را ارائه داد و با برنامه ریزی مناسب می توان از جنبه های منفی آن کم کرد.
With the onset of the Corona virus, many educational institutions were closed and their educational methods were changed. The purpose of the present study was to investigate the lived experiences of virtual education of students in the era of Corona. The participants were 60 male and female students of Payam Noor University of Ahvaz, who were selected voluntarily and asked to share their experiences of virtual education. Due to the fact that the classes were virtual and the physical presence of the students was low, they were selected from among the applicants to the university. The qualitative research method is phenomenology. Data were obtained through a researcher-made questionnaire (with adequate reliability and validity) and a semi-structured interview. Content validity (60 students, 3 psychology professors, and one educational science professor) was used to measure the validity of the findings, and Cronbach's alpha was used to measure reliability. Data analysis was done with the help of seven-step coding by Collaizzi (1978). The results showed that the lived experiences of virtual education from the students' point of view have two general positive themes (savings, reduction of accidents, and useful attendance) and their negative lived experiences of virtual education (reduction of social interactions, physical problems, learning and evaluation problems, and technical problems). Composed. Due to the fact that virtual education has strengths, therefore, in order to develop this method of education, it is possible to provide a solution for their development, and with proper planning, its negative aspects can be reduced.
خلاصه ماشینی:
واژگان کلیدی: آموزش مجازی، تجارب زیسته، دانشجویان، دوران شیوع کرونا Qualitative study of lived experiences of virtual education from the perspective of students during the corona outbreak Karim Sevari, Yasaman Sevari 1 Associate Professor, Department of Educational Psychology, Payame Noor University.
Keywords: Lived experiences, Students, The corona outbreak, Virtual learning The qualitative research method is phenomenology مقدمه یکی از فنون آموزش الکترونیکی، آموزش آنلاین است (Siemens, 2009).
گسترش سریع کروناویروس(Covid-19) منجر به یک بیماری همه گیر جهانی شده و تاکنون میلیون ها نفر گرفتار و تمام جنبه های زندگی انسانی را در برگرفت (et al, 2020 Wang) و حتی چالش های فوق العاده ای را در بخش آموزش جهانی ایجاد کرده است (et al, 2020 Crawford) بطوریکه اکثر کشورها در تلاش برای جلوگیری از انتشار ویروس و کاهش عفونت ناشی از آن، مؤسسات آموزشی را به طور موقت تعطیل کرده بودند (Tria, 2020).
نتایج مطالعه محمدی و همکاران Mohammadi et al , 2020)) با عنوان واکاوی تجارب والدین دانش آموزان دوره اول ابتدایی از چالش های آموزش مجازی با شبکه های اجتماعی در زمان شیوع ویروس کرونا نشان داد که پس از استخراج و دسته بندی موضوعی، محاسن و معایب آموزش مجازی در شبکه های اجتماعی در پنج مقوله آموزشی (محاسن: تداوم تحصیل و ایجاد فرصت خلاقیت؛ معایب: عدم تمایل به انجام تکالیف کلاسی و کاهش پایبندی به مقررات نظم و انضباط کلاسی)، اجتماعی (محاسن: آزادی عمل دانش آموزان و نظارت بیشتر والدین؛ معایب: حذف فعالیت گروهی و تنبلی و حواس پرتی دانش آموزان)، فرهنگی (محاسن: ورود آموزش مجازی به عرصه نظام تعلیم و تربیت و ایجاد تجربه جدید؛ معایب: حذف کاریزمای حضور معلم و خستگی و بی حوصلگی برخی از والدین)، اقتصادی (محاسن: کاهش هزینه ایاب و ذهاب و ضرورت تهیه سخت افزار لازم جهت استفاده از شبکه های اجتماعی؛ معایب: وقت گذاری کم والدین شاغل) و فنی (ارتقاء سواد رسانه ای والدین به عنوان حسن؛ معایب: عدم جذابیت بصری ویدئوها و عدم تسلط به فن آوری اطلاعات) طبقه بندی شدند.