چکیده:
معنیشناسی ساختگرا بر پایۀ زبانشناسی ساختگرا تحت تأثیر آرای فردینان دو سوسور به وجود آمد و پایۀ بسیاری از مطالعات معنیشناسی قرار گرفت؛ این رویکرد، مطالعۀ روشمند معنی در ساختار متن را در چگونگی معنیدار شدن واحدهای زبانی تبیین میکند. در این روش، ارزش هر واحد زبانی در ارتباط با سایر واحدهای زبانی تعیین میشود و برای بررسیِ معنای هر واحدی باید به همۀ روابط، نظیرِ تقابل معنایی، در تحلیل شبکۀ معنایی توجه کرد. بسامد واحد زبانیِ «نظر» در غزلهای سعدی به منزلۀ متنی ادبی و نقش آن در بررسی سبکشناسانۀ این غزلها، میتواند در ارتباط با چگونگی معنیدار شدن واحد زبانی یاد شده، اهمیت مطالعۀ روشمند آن را در گزیدهای از غزلهای سعدی نشان دهد و روشی در اختیار ما قرار دهد که در پژوهشی جامع، به تحلیل دقیقتری نیز برسیم که درآمدی بر سبکشناسی معنایی غزلیات سعدی باشد. در پژوهش پیشرو با روش تحلیل کیفی، مطالعۀ متن ادبی را در ارتباط با دانش زبانشناسی و سبکشناسی تبیین نموده و سعی کردهایم به دلالتهای معنایی واحد «نظر» در دو حوزۀ معنایی عشق و عرفان بپردازیم و آن را در شبکۀ معنایی منسجمی تحلیل کنیم.
Structural semantics, based on Structural Linguistics, was affected by Ferdinand de Saussure's ideas which ensued many semantic studies. This approach explains the methodological study of meaning in the structure of text in terms of how linguistic units become meaningful. In this approach, the value of each linguistic unit is determined in relation to other linguistic units, and to examine the meaning of each unit, all relationships such as semantic contrast must be considered in semantic network analysis. The frequency of linguistic unit "Nazar" and its role in stylistic examination of Saadi's sonnets can show the significance of methodological study of these sonnets in relation to how the mentioned linguistic unit becomes meaningful. Excerpts from Saadi's sonnets provide us with a way to conduct a more detailed analysis of the semantic stylistics of Saadi's sonnets. This qualitative research explores the study of a literary text via a linguistic and stylistic method and aims to deal with the semantic implications of the "Nazar" unit in two semantic domains of love and mysticism and analyze it in a coherent semantic network.
خلاصه ماشینی:
تحليل سبک شناسانۀ «نظر» در ده غزل از سعدي شيرازي بر مبناي معنيشناسي ساخت گرا شيرزاد طايفي / ابراهيم کريم زاده چکيده معنيشناسي ساخت گرا بر پايۀ زبان شناسي ساخت گرا تحت تأثير آراي فردينان دو سوسور به وجود آمد و پايۀ بسياري از مطالعات معنيشناسي قرار گرفت ؛ اين رويکرد، مطالعۀ روشمند معني در ساختار متن را در چگونگي معنيدار شدن واحدهاي زباني تبيين ميکند.
بسامد واحد زباني «نظر» در غزل هاي سعدي به منزلۀ متني ادبي و نقش آن در بررسي سبک شناسانۀ اين غزل ها، ميتواند در ارتباط با چگونگي معنيدار شدن واحد زباني ياد شده ، اهميت مطالعۀ روشمند آن را در گزيده اي از غزل هاي سعدي نشان دهد و روشي در اختيار ما قرار دهد که در پژوهشي جامع ، به تحليل دقيق تري نيز برسيم که درآمدي بر سبک شناسي معنايي غزليات سعدي باشد.
نگرش هاي عمدٔە معنيشناسي ساختگرا با توجه به ارتباط واحدهاي واژگاني متقابل در يک بافت زباني، به منزلۀ يکي از دستاوردهاي مهم آن ، همچنين در نظر داشتن ويژگيهايي مانند محور هم نشيني و جانشيني و ترکيب و انتخاب و ساير مواردي که پيش تر در بخش مباني نظري مطرح کرديم ، ميتواند چارچوبي روشمند در اختيارمان قرار دهد تا به بررسي و تحليل علمي واحد زباني «نظر»، که از واحدهاي پربسامد غزل هاي سعدي شيرازي است ، در غزل هايي برگزيده بپردازيم .