چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل نقش شاخصهای ژئومورفولوژی در مکانگزینی و توسعه فیزیکی آتی شهر زاهدان پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی- توسعهای و از لحاظ روش توصیفی– تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو صورت اسنادی و پیمایشی جمعآوریشده است. پارامترهای در نظر گرفتهشده برای محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت عبارتاند از شیب، فاصله از گسل، توپوگرافی، جهت شیب و کاربری اراضی. در پایان نقشه نهایی مکانهای بهینه توسعه فیزیکی شهر حاصل از مدل AHP در محیط ArcGIS در پنج کلاس کاملا مناسب، نسبتا مناسب، بیتفاوت، نسبتا نامناسب و کاملا نامناسب تهیه گردید. نتایج نشان داد که شرق شهر زاهدان به دلیل قرارگیری در وضعیت شیب نامناسب که ریزش و سقوط سنگریزهها این قسمت از شهر را تهدید میکند و همچنین به دلیل نزدیکی به حریم گسل برای توسعه شهر مناسب نیست. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل نقش شاخصهای ژئومورفولوژی در مکانگزینی و توسعه فیزیکی آتی شهر زاهدان پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی- توسعهای و از لحاظ روش توصیفی– تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو صورت اسنادی و پیمایشی جمعآوریشده است. پارامترهای در نظر گرفتهشده برای محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت عبارتاند از شیب، فاصله از گسل، توپوگرافی، جهت شیب و کاربری اراضی. در پایان نقشه نهایی مکانهای بهینه توسعه فیزیکی شهر حاصل از مدل AHP در محیط ArcGIS در پنج کلاس کاملا مناسب، نسبتا مناسب، بیتفاوت، نسبتا نامناسب و کاملا نامناسب تهیه گردید. نتایج نشان داد که شرق شهر زاهدان به دلیل قرارگیری در وضعیت شیب نامناسب که ریزش و سقوط سنگریزهها این قسمت از شهر را تهدید میکند و همچنین به دلیل نزدیکی به حریم گسل برای توسعه شهر مناسب نیست.
پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل نقش شاخصهای ژيومورفولوژی در مکانگزینی و توسعه فیزیکی اتی شهر زاهدان پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی- توسعهای و از لحاظ روش توصیفی– تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو صورت اسنادی و پیمایشی جمعاوریشده است. پارامترهای در نظر گرفتهشده برای محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت عبارتاند از شیب، فاصله از گسل، توپوگرافی، جهت شیب و کاربری اراضی. در پایان نقشه نهایی مکانهای بهینه توسعه فیزیکی شهر حاصل از مدل AHP در محیط ArcGIS در پنج کلاس کاملا مناسب، نسبتا مناسب، بیتفاوت، نسبتا نامناسب و کاملا نامناسب تهیه گردید. نتایج نشان داد که شرق شهر زاهدان به دلیل قرارگیری در وضعیت شیب نامناسب که ریزش و سقوط سنگریزهها این قسمت از شهر را تهدید میکند و همچنین به دلیل نزدیکی به حریم گسل برای توسعه شهر مناسب نیست.پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل نقش شاخصهای ژيومورفولوژی در مکانگزینی و توسعه فیزیکی اتی شهر زاهدان پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی- توسعهای و از لحاظ روش توصیفی– تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو صورت اسنادی و پیمایشی جمعاوریشده است. پارامترهای در نظر گرفتهشده برای محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت عبارتاند از شیب، فاصله از گسل، توپوگرافی، جهت شیب و کاربری اراضی. در پایان نقشه نهایی مکانهای بهینه توسعه فیزیکی شهر حاصل از مدل AHP در محیط ArcGIS در پنج کلاس کاملا مناسب، نسبتا مناسب، بیتفاوت، نسبتا نامناسب و کاملا نامناسب تهیه گردید. نتایج نشان داد که شرق شهر زاهدان به دلیل قرارگیری در وضعیت شیب نامناسب که ریزش و سقوط سنگریزهها این قسمت از شهر را تهدید میکند و همچنین به دلیل نزدیکی به حریم گسل برای توسعه شهر مناسب نیست.