چکیده:
مشکلات کنونی معماری و شهرسازی شهر سنندج، ناشی از عدم شناخت دقیق آینده شهری و معماری مربوط به آن است. اگر وضعیت امروز شهر سنندج نتیجه آینده نگری زمان گذشته بوده، پس اشکالات عدیده ای در شیوه برنامه ریزی و نحوه شناخت ما از آینده در گذشته برای شهرسازان و معماران آن زمان وجود داشته است. این موضوع نشان می دهد که آینده پژوهی در فرایند برنامه ریزی شهری و معماری شهر سنندج جایگاه ویژه ای دارد که ضرورت تدوین چشم اندازهای آینده معماری و شهرسازی را رقم می زند. مقاله حاضر سعی دارد فرآیند بازآفرینی معماری مسکونی در بافت فرسوده با رویکرد آینده پژوهی شهر سنندج را تحلیل و ارزیابی نماید. بدین منظور ابتدا شاخص ها در سه بعد اجتماعی - فرهنگی، اقتصادی و محیطی - اکولوژیکی از منابع مختلف استخراج گردید، سپس از میان کل بافت شهر سنندج، 6 منطقه که دارای بافت فرسوده می باشد به طور نمونه انتخاب گردیده و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و از ابزارهای انجام تحقیق (پرسشنامه، مطالعات میدانی، تحلیل بصری، نرم افزارهای آماری (SPSS)، GIS ،3D MAX و...) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در منطقه مورد مطالعه شاخص ها رعایت نشده است و این مسیله مشکلات زیادی را در این نقاط به بار آورده است. اگرچه رویکرد آینده پژوهی ممکن است تضاد منافع و آسیب رساندن به زندگی روزمره به خصوص در بخش سکونتی را به دنبال داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
تدوين مدل آينده پژوهي در معماري مسکن بافت فرسوده به مثابه ابزاري براي برنامه ريزي بازآفريني شهري - نمونه موردي : شهر سنندج فرخ عبودي: دانشجوي دکتري تخصصي گروه معماري، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران farokhobodi@gmail.
آينده پژوهي، بافت فرسوده ، مسکن ، بازآفريني، سنندج ١ معماري شناسي | نشريه اختصاصي معماري و شهرسازي ايران مقدمه از زماني که مردم جهان متقاعـد شـدند کـه مطالعـه و بررسـي آينـده امکـان پـذير اسـت زمـان زيـادي نميگـذرد.
۵ معماري شناسي | نشريه اختصاصي معماري و شهرسازي ايران پژوهش حاضر در پاسخ به ايـن مسـئله انجـام شـده اسـت و چنـين مطالعـه اي جهـت ارائـه الگـوي مناسـب معمـاري مسـکن در اسـتان کردسـتان و خصوصـا شهر سنندج ، ضروري بوده و راهي براي ايجاد تعادل فضايي مي باشد که از آرمان هاي علم معماري است .
در دومـين اجـلاس اسـکان بشـر "Habitat" کـه درتـاريخ ١٩٩٦ در اسـتانبول برگزارشـد، مسـکن مناسـب چنـين تعريـف شـده اسـت : « سرپناه مناسـب تنهـا بـه معنـاي وجـود يـک سـقف بـالاي سـر هـر شـخص نيسـت ؛ سـرپناه مناسـب يعنـي آسـايش ، فضـاي مناسـب ، دسترسـي فيزيکـي و امنيــت مناســب ، امنيــت مالکيــت ، پايــداري و دوام ســازه اي، روشــنايي، تهويــه و سيســتم گرمــايي مناســب ، زيرســاخت هاي اوليــه مناســب از قبيــل آبرســاني، بهداشت و آموزش ، دفـع زبالـه ، کيفيـت مناسـب زيسـت محيطـي، عوامـل بهداشـتي مناسـب ، مکـان مناسـب و قابـل دسترسـي از نظـر کـار و تسـهيلات اوليـه است ، که همه ي اين موارد بايد بـا توجـه بـه اسـتطاعت مـردم تـامين شـود.
G. Eena(2002)1,“Spatially explicit micro-level modelling of land use change at the rural- urban interface,”Agriculture Economics,vol.