چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین برپذیرش نوآوری فناوری اطلاعات بانقش میانجی رهبری مشترک و نقش تعدیلگری نوآوری مدیریت بود. روش پژوهش حاضر بر مبنای هدف؛ کاربردی و ماهیت توصیفی از نوع پیمایشی و همچنین بر اساس رویکرد؛ تحقیق حاضر از نوع کمی است. روش گردآوری دادهها از نوع کتابخانهای و میدانی بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر را کارکنان شرکتهای کوچک و متوسط در سطح استان تهران تشکیل میدهند که تعداد کارکنان جمعا 45000 نفر است. نمونه آماری پژوهش بر اساس فرمول کوکران برای جامعه محدود، 380 نفر تعیین گردید. روش نمونهگیری تصادفی است. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد نمائی و همکاران (2012)؛ باس والیو (2000)؛ مور و بنباسات (1991)؛ Vaccaro و همکاران (2012) استفاده گردید که شامل42سوال میباشد و با طیف لیکرت پنچ گزینهای اندازهگیری شدند. برای سنجش روایی پرسشنامه از روش صوری محتوا استفاده شد که نظرات اصلاحی خبرگان در آن اعمال شد. پایایی سوالات پرسشنامه نیز با آزمون آلفای کرونباخ مورد تائید واقع شد. برای تجزیهوتحلیل دادههای آمار استنباطی از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرمافزار PLS3-Smart استفاده گردید. نتایج بهدستآمده از پژوهش نشان میدهد، رهبری تحولآفرین بر پذیرش نوآوری فناوری اطلاعات با نقش میانجی رهبری اشتراکی تاثیر معناداری دارد. همچنین رهبری تحولآفرین بر پذیرش نوآوری فناوری اطلاعات بانقش تعدیلگری نوآوری مدیریت تاثیر معناداری دارد. یافتههای تحقیق نشان میدهد تمامی فرضیات تایید شدهاند و رهبری تحول آفرین بیشترین تاثیر را بر پذیرش نوآوری فناوری اطلاعات دارد.