چکیده:
مقدمه: مقیاس روش درجهبندی مهارتهای اجتماعی (SSRS) از ابزارهای مهم بررسی مهارتهای اجتماعی در کودکان است. هدف از اجرای این پژوهش هنجاریابی مقیاس SSRS برای کودکان پیشدبستانی در شهر شیراز بود. مواد و روشکار: پس از ترجمه و انطباق مقیاس یادشده، 700 کودک (350 پسر و 350 دختر) 3 تا 5/6 ساله را پدران و مادران و مربیان بهکمک فرم ویژهی کودکان پیش دبستانی مقیاس SSRS ارزیابی نمودند. نمرات آنان به نمرات تراز شده با میانگین 100 و انحراف معیار 15 تبدیل شد و جداول تبدیل نمرات خام به نمرات تراز شده فراهم آمد. بهمنظور بررسی روایی مقیاس از چند شاخص استفاده شد. روایی سازه بهکمک روش تحلیل عامل بررسی شد. دادهها بهکمک آزمونهای آماری t ، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی تحلیل گردید. یافتهها: تفاوت معنیدار بین گروههای مختلف برپایهی میزان تحصیلات والدین و سن بهدست نیامد. بهبیان دیگر مقیاس برای گروههای سنی و اقتصادی- اجتماعی گوناگون دارای سوگیری نبود. پایایی مقیاس با بهرهگیری از چند روش، محاسبه شد و مطلوب بود. تحلیل عوامل نیز نشاندهندهی روایی آن بود. همچنین تفاوت میانگین نمرات دختران و پسران در بخش مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری معنیدار نبود.نتیجهگیری: نمرههای ترازشدهی این آزمون، امکان مقایسهی مهارتهای اجتماعی را در گروههای سنی کودکان پیشدبستانی فراهم میکند.
خلاصه ماشینی:
"روشن است عوامل فرهنگی و اجتماعی در بررسی 1- Fantuzzo 2- Manz3- McDermott 4- Powless 5- Bell-Dolan 6- Allen 7- evaluation of social skills with youngsters8- Matson 9-Social Skills Rating Systems10- Gresham 11- Lyon 12- Albertus 13- Birkin 14- Naibe 15- Flanagan 16- Alfonso 17- Primavera18- Povell 19- Higgins20- Barnard 21-Demaray 22- Ruffalo 23- Carlso 24- Busse مهارتهای اجتماعی دارای اهمیت هستند (پاولس و الیوت، 1993).
گردآوری دادههای پژوهش بهکمک ابزار زیر انجام شد: مقیاس SSRS: این مقیاس در برگیرندهی دو فرم ویژهی آموزگار و پدر و مادر است و هر فرم دارای دو بخش اصلی مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری است.
1 برای بررسی روایی سازهی مقیاس از تحلیل عوامل با مؤلفههای اصلی و سپس چرخش ابلیمین1 برای بخش مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری بهطور جداگانه در دو فرم ویژهی پدر و مادر و آموزگار بهره گرفته شده است (شهیم، 1381ب).
بررسیهای انجام شده در ایران با استفاده از مقیاس SSRS بر روی کودکان عقبماندهی ذهنی (شهیم، 1378)، کودکان عادی دبستانی (شهیم، 1377) و کودکان نابینا (شهیم، 1381الف) گویای نبود تفاوت معنیدار میان دختران و پسران در زمینهی مشکلات رفتاری از نظر پدر و مادر و آموزگار بود.
در پژوهشهای پیشین بر روی کودکان دبستانی عادی و استثنایی (شهیم، 1377، 1378، 1381الف) که با بهرهگیری از این مقیاس انجام شده است، پدر و مادر و آموزگار دختران و پسران دبستانی را برخلاف بررسی گرشام و الیوت (1990) دارای تفاوت معنیدار در زمینهی مهارتهای اجتماعی ارزیابی نکردند."