خلاصه ماشینی:
"این نویسندگان چه مسلمان و چه هندو، به فارسی آشنایی کامل داشتند و بنابراین فارسینویسی برای ایشان دشوار نبود و از اینرو گنجینهای از آثار تاریخی و دیوانی و علمی به نظم و نثر فراهم شد که نسخههای خطی آنها موجود است.
دانشجویان و دانشمندان ما کتابهایی را که ایرانیان یا هندیان نوشته بودند میخواندند و بررسی دقیق میکردند ولی بر دگرگونیهایی که در عرض دو قرن اخیر در زبان فارسی روی داده بود آگاهی نداشتند.
ضمنا این نکته نیز شایان توجه است که دولت هند و کمیسیون بورسهای دانشگاهی تسهیلات بسیاری برای بورسهای فارسی فراهم ساختهاند.
کمیسیون بورسهای دانشگاهی هم از دولت هند در این کار عقب نمانده است و در سالهای اخیر بسیاری فوق لیسانس در دانشگاههای مختلف به دانشجویان رشتة فارسی داده است.
در این زمینه همچنین باید گفت که انجمن روابط فرهنگی هند و ایران (که مرکز آن در دهلی است) به درخواست بخش فرهنگی سفارت شاهنشاهی چند مدال طلا به نام شاعران و نویسندگان برگزیده فارسی اعطا میکنند."