چکیده:
مقالهء«بسمله»، (Basmala) تألیف ویلیام.ا.گراهام یکی از مقالات دائرة المعارف قرآن (EQ) است.ما برای آشنایی با شیوهء تحلیل و بررسی مفاهیم قرآنی در این دائرة المعارف به ترجمهء این مقاله پرداخته و در پانوشت برخی مطالب را مستند ساختهایم.مطالبی را که در این جستار نقد و تصحیح کردهایم عبارتاند از:1.الله،رحمن، رحیم ترکیبی از تأثیر عقاید یهود در مسیحی و کفار جزب عربستان است؛2.شیعیان در نماز بسمله را آهسته میخوانند؛3.تمام علوم در چهار کتاب حدیثی شیعه مندرج و علوم آنها در قرآن است؛4.حدیث انس که من با رسول خدا،ابوبکر،عمر،عثمان نماز گزاردم و نشنیدم هیچ یک از آنها بسم الله را قرائت کنند.
همچنین در پاورقی توضیحاتی راجع به علت اختلاف مکاتب بر سر قرائت بسمله،اسم اعظم بودن بسمله آوردهایم.بررسی حدیث«انا النقطة:التی تحت الباء»از نکات در خور توجه پانوشتهاست.
خلاصه ماشینی:
"است اما برخی از مستشرقان خواستهاند قرآن را ساخته و پرداخته پیامبر صلی الله علیه و آله جلوه دهند و برای مثال گفتهاند:
در این نسخه بسم الله فقط در سورهء فاتحه یک آیه محسوب شده است اما
@. بسم الله جزیی از سوره فاتحه الکتاب و هر سوره دیگر مگر توبه است که این دیدگاه امامیه(طبرسی 6041: به عقیده اغلب روات در مصاحف قرآن ابن مسعود و ابی ابن کعب(قس.
در این جا عناوین کلی برخی از دلایل ذکر میشود که ثابت میکند بسمله از قرآن است.
متن این حدیث مضطرب است و به صورتهای گوناگون نقل شده است:نشنیدم بسم الله الرحمن الرحیم را
[بیتا]:01،شافعی 2041:ج 1،931 و حکم بسم الله حکم فاتحه الکتاب است در نماز جهری بلند خوانده میشود
و پنداشتند که آن بدعت است اگر آن را آشکار نمایند و آن آیه بسم الله الرحمن الرحیم بود(غروی عیاشی[بیتا]:
(حویزی[بیتا]:ج 1،11)و امام رضا علیه السلام فرمود:بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خدا از سیاهی چشم به
همچنین از علی علیه السلام روایت شده است:(لو شئت لا و قرت سبعین بعیرا من باء بسم الله الرحمن الرحیم)
این هنگام آیات قرآن را از نسخه اصلی یعنی امام مبین و از کسی که دارای علم کتاب است همان علی علیه السلام
باء و اسرار باء در نقطه آن است که این سخن نه از پیامبر صلی الله علیه و آله و نه از اصحابش ثابت شده است و معقول نیست از نظر نگارشی،بسم الله را به صورت سنتی جدا میدانند اما از نظر نحوی حذف"