خلاصه ماشینی:
"خانم زهرا طلایی پژوهشگر مرکز آستان قدس رضوی سخنران بعدی بود که موضوع استفاده از منابع تاریخ شفاهی را در تدوین تاریخنگاری معاصر ایران مورد بررسی قرار داد،و ضمن بررسی تعدادی از کتابها و آثار منتشر شده از سوی سازمانها و مراکز اسنادی و مراکز انتشاراتی مستقل در داخل و خارج از کشور،میزان بهرهبرداری و استفاده نوینسدگان داخل کشور از آرشیو شفاهی مؤسسات پژوهشی داخل را در مقایسه با نویسندگانی ایرانی خارج از کشور ناچیز خواند و برای این بیرغبتی دلایلی برشمرد؛از جمله دولتی بودن آرشیوهای شفاهی داخلی و تبعیت از سیاستهای حکومت،تکبعدی بودن مصاحبهها و انحصاری کردن مصاحبهها،مبتدی بودن مصاحبهکنندگان،هدفمند نبودن مصاحبهها در پارهای از موارد و ارائهء نامناسب این آرشیوها به علاقهمندان و...
وی در سخنان خود گفت: هرچند کاربرد اسناد برای جبران روایات ضد و نقیض و تعیین دقیق زمان و مکان وقوع حوادث اهمیت ویژه دارد اما در تاریخ شفاهی از آن جهت که به حوادث قبل و بعد از وقوع رویدادها و به تعبیری حوادث پشت صحنه و زمینهها و عوامل تأثیرگذار بیشتر توجه میشود،تلفیق این دو میتواند به تاریخنگاری صحیح کمک مؤثر نماید و از این نظر مرکز اسناد انقلاب اسلامی مبدع تلفیق اسناد با تاریخ شفاهی بوده است.
مطلب بعدی اینکه در مورد مجموعه فعالیتهای تاریخ شفاهی و نحوهء ادارهء آن در ایران،هرچند برخلاف کشورهای اروپایی و آمریکا تحت نظر دانشگاهها نیستند و عملا سازمانها و ادارات اسنادی به عنوان متولیان رسمی این فعالیتها شناخته شدهاند،باید این واقعیت را پذیرفت که همین اندازه کارهایی که انجام گرفته،نه تنها فاقد استانداردهای تحقیقاتی نیستند بلکه از اعتبار علمی مناسبی برخوردار بوده توانستهاند تحقیقات دانشگاه را در داخل و خارج کشور تحت تأثیر خود قرار دهند."