خلاصه ماشینی:
"»9 اما در این مبحث برای آنکه میخواهیم به ارتباط شعر و درام بپردازیم مقولهء روضهخوانی را نادیده میگیریم زیرا که پیشتر اشارهای بهن داشتیم و روضهخوانی فاقد حرکاتی است که در این مقاله به آنها نام حرکات دراماتیک دادهایم.
»01 بهرام بیضایی در مورد ابزار بازی نقالان مطالبی بیان نمیکند اما موارد حائز اهمیت گفتار او به شرح زیر است: الف)میزانهای متفاوت از گفتار به آواز از آواز به گفتار برای ایجاد ریتم ب)استفاده از ساز به عنوان عنصر زیباییشناسانه و سازنده ساختار روایت زیرا نوازنده در لحظاتی خاص قصه میسراید و برای تأثیر قصهاش ساز مینوازد.
»21 نکته مورد اهمیت حرکت از شعر به گفتار و گفتار به شعر است این عنصر در شاهنامهخوانی حضور چشمگیری دارد و این امر بیانگر آن است که شناسنامه در دست نقال فقط به عنوان ماتریال نمایش است و او شعر شاهنامه را به اثری دراماتیک و صحنهای تبدیل میسازد آن را باز میسراید[نمایشنامهنویس]شعر را به گونهای هنرمندانه برای صحنه تنظیم میسازد [کارگردان]و با بازیسازی شاهنامه را در برابر تماشاگر به تصویر میکشد[بازیگری].
لرزاندن صدا،نجوا کردن و فریاد کردن سه نوع گویش متفاوت نقال هنگام بیان نقل است که بر پایهء آن سه نوع گفتار در متن حضور دارد که وضعیت مناسبی میسازد تا نقال به هنگام بیان، تغییراتی را در صدایش ایجاد کند اما این امکان در شعر شاهنامه وجود ندارد زیرا که سراسر شاهنامه بر پایه وزن فعولن،فعولن،فعولن سروده شده و تغییر ریتم در هنگام خوانش موجب پیدایش سکته وزنی میگردد."