خلاصه ماشینی:
"لذا با مطالعاتی که پروفسور فدریکو استراسر در این زمینه انجام داده است، عناوین ذیل را جهت بهبود بهرهوری شغلی و افزایش کارآیی در کارخانجات خصوصی شده پیشنهاد کرده است: الف-تقویت شغلی ب-رضایت شغلی«توسعه شغلی» پروفسور فدریکو«توسعه شغلی» پروفسور فدریکو استراسر رضایت شغلی را در 11 عامل به شرح ذیل جستجو کرده است: 1-حقوق و دستمزد؛2-عوامل محرک مانند ایجاد زمینههایی برای پیشرفت و ترفیع؛3-ثبات شغلی؛4-پیچیدگی و تنوع شغلی؛5-شرکت در تصمیمگیریها؛ 6-توجه و وارد شدن به کار؛7-محصول و فرآورده تولیدی؛8-سرپرست و مسؤول کارگاه؛9-محیط کار؛01-روحیه حاکم بر کارگاه؛11-تأثیرات عوامل خارجی مانند مشکلات خانوادگی و مسائل اجتماعی.
با بررسی بیشتر به طور منطقی به این نتیجه میرسیم که تغییر در سودآوری واحد صنعتی خصوصی شده در مفهوم وسیع آن تنها ناشی از دو عامل است: 1-بهرهوری«میزان اثربخشی در به کارگیری کلیه منابع» 2-بازیافت قیمتها ẓPrices recoveryẒ یعنی:افزایش هزینه هر واحد تولید از طریق افزایش قیمت فروش آن جبران گردد.
لذا این سؤال مطرح است،آیا بهرهوری فقط باید مورد توجه سازمانهایی باشد که با مشکلات رقابت روبهرو هستند؟و یا آنکه کلیه بخشهای تولیدی جامعه برای پیشرد اهداف خود به گسترش طیف بهرهوری نیازمند میباشند؟ رابطه بهرهوری تولید ناخالص داخلی از طریق بهبود و توسعه بهرهوری در بخشهای گوناگون میتواند فرایند وصول مالیات را تا حد مطلوب کاهش داد.
همچنین هر شاغل در ایران سالانه 7 هزار دلار ارزش افزوده تولید میکند؛در مقایسه *از طریق اشاعه فرهنگ بهرهوری میتوان قوه ابتکار را در میان کارگران واحدهای خصوصی شده به طریقی تقویت کرد که پیوند مناسبی میان فرهنگ کار آفرینی و قوه ابتکار ایجاد گردد."