خلاصه ماشینی:
"در سخنان عالمان (پیش از شیخ) هیچ نشانه و اثری از (حکومت) و (ورود), یافت نمی شود; یعنی اینان, تعبیری این چنین در سخنانشان ندارند, گرچه دلیلهای لفظی را براصول مقدم داشته و نیز برخی دلیلهای لفظی را بر بعضی دیگر که میان آنها ورود و حکومت است, مقدم دانسته اند, مانند تقدیم ادله نفی عسر و نفی ضرر و مانند اینها, بر ادله ای که مثبت تکالیف هستند, اما هرگز, جهت و سبب تقدم را بیان نکرده اند.
با مطالعه سخنان شیخ انصاری, درباره (نظریه حکومت), این نتیجه به دست می آید: هرگاه مقتضای لفظی یکی از دو دلیل, نظارت بر دلیل دیگر باشد; یعنی بدون حکمی از عقل, لسان دلیل به گونه ای است که موضوع دلیل دیگر تبیین و تفسیر می شود.
از دیدگاه شیخ انصاری, الگوی کار بردی نظریه (حکومت) و (ورود) را به طور عام, می توان این گونه دانست: اگر دلیل اجتهادی, ظن آور باشد, مانند: خبر واحد, بر (اصول عقلی) (احتیاط عقلی, برائت عقلی و تخییر) (ورود) دارد و هرگاه در برابر (اصول شرعی) قرار گیرد, بر آنها حکومت دارد.
بدین سان, شیخ انصاری, مجاری و کاربرد ویژه هر یک از این اصول چهارگانه را, برای حالتهای مختلف شک که مجتهد به هنگام استنباط حکم ممکن است با آن رو به رو گردد, آشکار نمود و تقسیم بندیهای دیگری نیز, که استفاده صحیح این اصول را بهتر می نماید, به وجود آورد, مانند: تبین شبهه موضوعی و شبهه حکمی55 و تقسیم هر کدام از این دو به شبهه وجوبی و تحریمی 56 و بیان اسباب و عواملی که باعث پدید آمدن شک در احکام شریعت می شوند57."