خلاصه ماشینی:
البته تشخیص کودک«کندآموز»به خودی خود مفید نیست، و اگر«کندآموزی»را به کودک نسبت دهیم، در این حال در راه پیشرفت و یادگیری او گام مؤثری برنداشتهایم و شناسایی کودک «کندآموز»هنگامی مفید است که بتوانیم او را از وجود نیروهای بالفطرهاش آگاه کنیم و نحوهء استفاده از آنها را به وی بیاموزیم.
باتوجه به این نکتهء احتیاطی، ویژگیهای کودکان«کندآموز»را به شرح زیر بیان میکنیم: 1-«کندآموز»دارای هوشبهر پایین است:گاهی اوقات کودکان«کندآموز»با کودکان عادی حد فاصل کاملا متمایزی ندارند زیرا بعضی صفات در همهء افراد مشترک است،و نمیتوانیم کودکان«کندآموز» را مثلا فاقد قضاوت یا حافظه بدانیم.
معلم میتواند برای تأمین سلامت روانی کودک فهرستی حاوی سؤالهای زیر طرح و تهیه کند: الف-آیا قادر خواهم بود،کودک را باتوجه به استعدادهایش در راه صحیح رهبری و راهنمایی کنم؟ ب-دربارهء کودکی که به من واگذار شده است چه اعمال مفیدی میتوانم انجام دهم تا موجبات رضایت خاطرش را فراهم سازم؟ ج-برنامهء درس کلاسی را چگونه باید شروع کنم تا با احتیاجات کودک سازگار باشد؟همانطور که میدانیم در طرح برنامهها اصول رشد و تواناییهای کودکان را نیز باید در نظر داشته باشیم.
زیرا تهیهء چنین آزمونهایی مستلزم آن است که این کودکان را بهطور دقیق بشناسیم،و روشهای کار کردن با آنها را بدانیم.
3-زندگی جمعی و فردی را باید عملا به کودکان آموخت:برخی از کودکان «کندآموز»از خانوادههایی هستند که از آرایش و تزیین خانه بیاطلاعند،در این صورت ارائه و تنظیم برنامهای که بتواند این کمبود را جبران کند بسیار مؤثر و مفید خواهد بود.
کارهای ساده را باید به کودکان«کندآموز» تخصیص دهیم،زیرا در این صورت این کودکان نهایت کوشش خود را در انجام دادن برنامهء گروهی به کار میبرند.