خلاصه ماشینی:
"جدول شماره 1 رشد جمعیت در ایران در قرن معاصر سال\جمعیت (میلیون)\نرخ رشد متوسط سالانه در ده سال قبل 1279\9/9-\- 1306\0/12\8/0 1314\5/13\5/1 1320\8/14\5/1 1335\9/18\2/2 1345\7/25\1/3 1355\7/33\7/2 1365\4/49\8/3 مأخذ:برای جمعیت تا سال 1320 از تخمینهای Bharier از سال 1335 به بعد از سرشماریها گرفته شده است.
بدین ترتیب با توجه به نیاز به برنامه رسمی برای کنترل رشد و اندازه جمعیت و ایجاد خدمات مربوط به تنظیم خانواده،دولت در سال 1346 یک خط مشی جمعیتی را که هدف ان پائین آوردن نرخ رشد جمعیت از راه کاهش باروری بود اعلام کرد.
چنانچه در جدول شماره سه نشان داده شده است درصد زنان ازدواج کرده در گروه سنی 19-15 ساله از 5/46 درصد در سال 1345 به 2/34 درصد کاهش یافته است بطوریکه در طول ده سال این رقم معادل 5/26 درصد بطور نسبی کاهش پیدا کرده است.
درخور توجه است که در این دوره سرعت افزایش سن ازدواج که در دوره قبلی شروع شده بود نیز کاهش یافت چنانکه کاهش درصد ازدواجکردهها در گروه سنی 19-15 ساله زنان از 2/34 درصد در سال 1355 به 5/33 درصد در سال 1365 رسید(نگاه کنید به جدول شماره 3).
با توجه به کاهش سریع مرگومیر کودکان در ایران در سالهای اخیر،میتوان قبول کرد که تقاضای قابل توجهی در سطح خانواده برای محدود کردن موالید وجود دارد و در شرایط کنونی که میزان مرگومیر کودکان بسیار پائین است و شاید در آینده نیز پائینتر بیاید،خانواده نیاز به تعداد زیادتر موالید برای جبران موالیدی که به سن یکسالگی نمیرسند ندارد،بنابراین در صورتیکه امکانات و خدمات تنظیم خانواده بطور مناسب در دسترس باشد،خانوادهها به نحو مطلوب از آن استفاده خواهند کرد.
New York:The PoPulation Council United Nations,1991."