خلاصه ماشینی:
"با این وجود بهتر است پیش از آنکه بخواهید صدای اشخاص را طبقهبندی کنید و از این طریق به حالات روحی آنها پی ببرید به بعضی نکات توجه کنید؛آیا تن صدا مناسب موقعیت و محیط خاصی است؟آیا بلندی صدا یکدست و یکنواخت است؟و آیا این امر تابع تعداد اشخاص حاضر در یک جمع میباشد؟و سرانجام آیا حرکاتی ناشی از پرخاشگر و سلطهطلبی نیز به هنگام صحبت دیده میشود؟ باری،اشخاصی که بدرستی و محترمانه از مزیت صدای بلند خود استفاده میکنند،انسانهای معتمد به نفسی هستند و اشخاصی که بدین واسطه قلدرمآبانه رفتار میکنند،انسانهایی فاقد امنیت روحی به شمار میروند.
آیا فرد در حال عقبنشینی است؟آیا در موقعیت ناراحتکنندهأی قرار دارد و ترس وجودش را فراگرفته است؟آیا آثار حزن و اندوه در سیمای او نمایان است؟آیا نشانهای از دروغگویی به چشم میخورد که فرد ترجیح داده است با صدای ملایمی صحبت کند؟آیا خواهان فراخواندن شخص دیگری به نزد خودش است؟ آیا عمدا آهسته صحبت میکند تا اطرافیان صدایش را نشوند؟آیا تن صدای نرم و ملایم او میتواند ناشی از وجود یک بیماری باشد.
البته باید توجه داشت که اگر حالت ملایم صدای فرد همراه با رابطهی چشمی مناسب و حرکات طبیعی بدن باشد،نمیتوان برداشت خاصی از نوع صدای فرد داشت؛لیکن اگر این حالت همراه با رابطهی چشمی نامطلوب و بیقراری کلی شخص باشد،فقدان بردباری و خودباوری فرد غیرقابل انکار است.
در هر صورت، مشخص کردن عامل اصلی نفسنفس زدن به هنگام صحبت دشوار بوده و عامل تعیین شده در نهایت باید با عواملی چون حرکات بدن،کلمات شخص و رفتارهایشان سازگاری داشته باشد."