خلاصه ماشینی:
"بدین معنی که،به جای استفاده از نیروی نظامی و قوه قهریه که بهطور مسلم منافع منطقهای آمریکا را مورد تهدید قرار میدهد و بیثباتی و ناامنی را توسعه خواهد داد(چنانکه پس از رخداد بحران عراق به تجربه ثابت شد)،باید به یک رشته اصلاحات سیاسی و اقتصادی در کشورهای منطقه اقدام کرد(که در واقع مطرح کردن طرح«خاورمیانه بزرگ»پس از بحران عراق، جنبه نوشدار و پس از مرگ سهراب را برای سیاست خارجی آمریکا در حال حاضر خواهد داشت!) فصل سوم،با عنوان«دریافتها و راهبردهای امنیتی خلیج فارس»،آن دسته از عوامل داخلی و خارجی را که تهدیدهایی را متوجه دریافتها،رهنامههای امنیتی و سیاستهای نظامی بازیگران عمده منطقهای خواهد کرد،مورد ارزیابی قرار میدهد.
در فصل چهارم کتاب با عنوان«توازن نظامی منطقهای»روندهای درازمدت در توازن نظامی منطقهای با تأکید ویژه بر احتمال دستیابی ایران و عراق(تا قبل از بحران اخیر)بر سلاحهای کشتارجمعی و نیز توانایی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و سایر دوستان منطقهای ایالات متحده در خاورمیانه نظر اردن و مصر برای مشارکت در امور دفاعی و امنیتی خلیج فارس ارزیابی و تحلیل شده است.
از جمله اینکه«آیا ایالات متحده با توجه به محیط تهدید موجود و در برابر شرایط ویژه سالهای دهه آتی خلیج فارس راهبرد و موقعیت درستی را در منطقه اتخاذ کرده است؟»،«چه تغییر و تحولاتی باید در رابطه با حضور آمریکا در خلیج فارس در زمان صلح به انجام برسد،از جمله در زمینههای استقرار پایگاه و دسترسی به تسهیلات نظامی،روابط دوجانبه دفاعی، عملیات نظامی،برنامهریزیهای نظامی و سرانجام فعالیتهای نظامی آمریکا در زمان صلح."