چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی تأثیر درمان نگهدارنده متادون MMT بر بهبود وضعیت سلامت روانی معتادان به تریاک و هروئین طی یک دوره 6 ماهه پرداخت.نمونه این پژوهش شامل 06 ایرانی معتاد به هروئین و تریاک(به تعداد مساوی در هر گروه)با طیف سنی 81 تا 54 سال و حد اقل تحصیلات سوم راهنمایی بود که با روش نمونهبرداری در دسترس انتخاب شدند.در مرحله پیش-آزمون،سلامت روانی شرکتکنندگان با پرسشنامه سلامت عمومی( GHQ ؛گلدبرگ،2791)ارزشیابی شد. سپس در خلال شش ماه،بیماران افزون بر دریافت متادون،هر ماه با پرسشنامه GHQ ارزشیابی شدند.نتایج با استفاده از روش آماری اندازههای تکراری و آزمون t نشان دادند که روند بهبود وضعیت سلامت روانی بیماران از همان ماه نخست مصرف متادون آغاز و تا پایان درمان،حفظ شد.نتایج این پژوهش استفاده از MMT در درمان معتادان و تأثیر مثبت آن بر سلامت روانی آنها را نشان دادند.
خلاصه ماشینی:
"با مروری بر پیشینه پژوهش میتوان دریافت که استفاده از روش MMT نه تنها به کاهش یا قطع کامل مصرف هروئین منجر میشود،بلکه با ایجاد بهبود در سلامت روانی افراد و کاهش جرایم اجتماعی مرتبط با سو،مصرف آنها،توانایی فرد برای تبدیل به فردی مولد را افزایش میدهد(براندز،برونا و مارشال،7991؛ مارشال،8991؛بل و زادورا،0002؛تاک و دیگران، 1002؛جوزف و دیگران،0002؛بست و دیگران،1002؛ بست،گاسوپ،من،فینچ،گرین وود و استرانگ،0002).
پژوهش حاضر به بررسی این پرسش پرداخته است:آیا روش MMT در سلامت روانی معتادان طی یک دوره 6 ماهه مؤثر است؟روش جامعه آماری در این تحقیق شامل افارد معتدی بود که از آبانماه)3831 تا اردیبهشتماه 4831 شخصا برای دریافت درمان نگهدارنده متادون به یکی از مراکز باتوانی و ترک اعتیاد در شهر شیراز مراجعه کرده بودند.
برای تحلیل بیشتر تفاوت بین سطوح مختلف وضعیت سلامت روانی آزمودنیها در طول درمان از روش آزمونهای t وابسته استفاده شد که نتایج محاسبههای آزمون t ،به تفکیک زیرمقیاسها و نمره کلی پرسشنامه در جدول 3 آمده است.
نتایج نشان دادند بین دو گروه افراد معتاد به تریاک و هروئین تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین نمرههای پیشآزمون و تمامی سطوح درمان(ماه اول تا ششم) در تمام زیرمقیاسها و نمره کلی پرسشنامه سلامت عمومی تفاوتها معنادار بودند که بیانگر بهبود سلامت روانی افارد تحت درمان،از همان ماه نخست اجگرای درمان و حفظ نتایج تا پایان درمان بود.
معنادار نبودن نتایج تحلیل واریانس اثرات تعاملی و همچنین F بین آزمودنیها، حاکی از عدم تفاوت دو گروه معتادان به هروئین و تریاک از نظر وضعیت سلامت روانی آنها قبل و بعد از درمان است."