خلاصه ماشینی:
"وقتی دادهها با این مدلها برازش پیدا میکنند به معنای آن است که ابزار اندازهگیری و اندازهها در یک واحد فاصلهای مشترک مقیاسبندی شدهاند و میتوانند در انواع یا شکلهای مختلف آن ابزار و نیز در بین نمونههای مختلف یک جامعه ثابت باقی بمانند(رایت و استون،9791).
وقتی پژوهشگران برای رواسازی یک مجموعه از متغیرهای نشانگر در یک مقیاس از تحلیل عاملی استفاده میکنند، فرض را بر این قرار میدهند که با یک مدل خطی و جمعپذیر روبهرو هستند.
به گونه اختصاصی،ویژگی معرف مدلهای راش صورتبندی انتزاعی1و ریاضی مقایسه نامتغیر است که میتواند برای اندازهگیری موفقیتآمیز سازهها یک ملاک معتبر فراهم کند(سادوس،گارمندی،کیوز و الیوت،4002).
این مدلها در واقع تعمیم مدلهای دو ارزشی و نوعی مدل اندازهگیری است که در زمینههایی به کار میرود که هدف از آن اندازهگیری صفت با توانایی از طریق فرایندی است که در آن پاسخ به سؤالها با اعداد صحیح متوالی نمرهگذاری شود این مدل را میتوان در مقیاسهای لیکرت،درجهبندی و نیز سؤالهای مربوط به اندازهگیریهای ترتیبی که در آنها نمرههای متوالی بالاتر بیانگر سطح فزاینده پیشرفت و توانمندی است به کار برد.
افزون بر این،مدل راش دارای ترتیب است زیرا برپایه آن میتوان متغیرهای آزمودنی و سؤال را در سطح مکنون و از طریق بالاتر یا پایینتر بودن نسبت به هم با یکدیگر مقایسه کرد(اکتون، (1).
مدل راش افزون بر اینکه نشان میدهد آیا مقیاس برای اندازهگیری آزمودنیها به گونه مناسب تهیه شده،مشخص میکند که آیا هر آزمودنی نیز به گونه معتبری اندازهگیری شده است(آیا نمره افراد مطابق با الگوی مورد انتظار است)."