چکیده:
عشایر کشور،نقش مهمی در تاریخ،فرهنگ و اقتصاد جامعهی ایرانی ایفا کردهاند.آنها از دیرباز در سراسر ایران خود را با شرایط جغرافیایی و زیستمحیطی سازگار کردهاند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
عشایر کشور که حدود دو درصد از کل جمعیت کشور را تشکیل میدهند، مشارکت قابل ملاحظهای در کل افزایش افزودهی بخش کشاورزی دارند و بخشی از پروتئین مورد نیاز کشور را برای اقتصاد ملی فراهم میآورند.این کارآیی که حتی در مناطق خشک و نیمهخشک امکانپذیر شده است،حاکی از نقش مهم عشایر در تأمین نیاز کشور به گوشت قرمز،پشم،فرآوردههای لبنی و سایر محصولات دامی است.
در میان عشایر کشور،سنگسریها،از دامداران بزرگ و کوچرو محسوب میشوند که انطباق شگفتانگیزی میان دامداری سنتی با محیط زندگی خود حتی در شکل امروزین آن ایجاد کردهاند و همچنان به این انطباق شگفتانگیز ادامه میدهند.
این مقاله در دو بخش تنظیم و ارائه میشود:
الف)ویژگیهای اقتصادی-اجتماعی ایل سنگسری
ب)نمونههایی از سازگاری این عشایر با محیط
خلاصه ماشینی:
"(91/4 درصد)از جمعیت این شهرک را عشایر تشکیل میدهند.
جنوبی البرز و تنها ایل استان سمنان است که به تنهایی 72/4 درصد از
کوچ این عشایر میان درهی مرتفع لار و دشتهای جنوب خراسان یکی
در این زمان کوچ بهارهی خود را به مناطق ییلاقی آغاز میکنند.
ایل سنگسری 463/5 راس است که 3/3 برابر دام کوچک عشایر کوچندهی
مراتع وارد میکند و از این جهت برای نواحی کویری بسیار مناسب است.
عشایر سنگسری برای استفادهی بهینه از مراتع ییلاقی،انواع دام را
مراتع ویژهای را برای آنها در نظر میگیرند و این دلیل تفاوت در عادت
(1)-عشایر سنگسری برای این مناطق اصطلاحی دارند بدین مضمون که:
سنت عالمچر باعث شده است تا از مراتع دوردست یا کمآب با توجه به
3-عدم وجود درگیری بین عشایر در این دورهی از چرا
در این مراتع برای شرب دامها،چاههای دستی به عمق 07-01 متر حفر
(1)-عشایر سنگسری در این مورد اصطلاح چرا پیژنی cera payzeni (چرادیدنی)را به کار
فصل بهار به علل زیر امکان بهرهبرداری از آنها را عملی ساخته است:4-1-وجود پوشش گیاهی سبز و آبدار
گوشت نیز در اثر استفاده از گیاهان تازه و علوفهی متنوع قابل توجه است.
این عمل در بین دامداران عشایر استان از افتر تا
و تطابق با محیط است که توسط عشایر این منطقه برای جبران کمبود آب
ذکر این نکته لازم است زمان هنار در مناطق مختلف قشلاق متفاوت است
کشیدن آب از چاه برای شرب دام و انسان به قدری مشکل است که
معیشت کوچنشینان و عشایر مستقیما به محیط مرتبط است و مراتع در"