خلاصه ماشینی:
"از قرن نوزدهم به این سوی،یعنی از دورانی که برای نخستین بار ایران بهطور کامل در گرداب سیاستهای جهانی کشیده شد،تا زمان بروز انقلاب اسلامی، ایران یک کشور ضعیف و عقبماندهیی بود که یا نقش حائل بین امپراطوری روسیه و بریتانیا را داشت و یا دستنشانده انگلیس و ایالات متحده بود.
" دومین پیش فرض من این است که انقلابیون ایران با درس گرفتن از چنین تجربه تلخ تاریخی کشور خود فرصت بینظیری را برای رهبران خود فراهم ساختند تا از اهمیت راهبردی ایران به نحوی بهره بگیرند،که مردم را قادر سازند تا در نهایت سرنوشت خود را آزادانه به دست گیرند و نقش عمدهیی در صحنهی جهانی ایفا کنند.
حاصل دو پیشفرض فوقالذکر من این است که صرفنظر از میزان اهمیت راهبردی ایران در جهان،این کشور هنگامی قادر خواهد بود در نظام بینالمللی نقش عمدهای ایفا کند که دولت و مردم ایران موافقت نمایند که توازن معقولی در نظریات و به ویژه در عمل بین استقلالطلبی و آزادیخواهی و اسلامگرائی از یک سوی و بین این اصول مندرج در قانون اساسی با ضروریات برخورد سازنده با دنیای واقعی در حال تغییر ایجاد شود.
جناب آقای رئیس جمهور،شما در پیام خلاق تلویزیونی خود به مردم امریکا،بنیانگذاران امریکا و جمهوری اسلامی را موازی هم قرار دادید و خاطرنشان ساختید که در هردو مورد دین با جمهوریخواهی و دمکراسی و آزادی هماهنگ بود،همانطوری که حضرتعالی به خوبی مطلع هستید،قانون اساسی امریکا مذهب را از دولت جدا میسازد و حال آنکه قانون اساسی ایران آنها را به هم متصل ساخته است."