خلاصه ماشینی:
"و در توجیه این تازگی و بیمانندی که نوشتههای او را سرمشق آیندگان گردانیده،سخنها گفتهاند و ابو هلال عسکری از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم هجری، این امر را ناشی از آن میداند که عبد الحمید الگوهای نویسندگی خود را از زبان فارسی گرفته و به عربی درآورده است زیرا او در فارسی دستی توانا داشته و به رموز بلاغت آن نگاهی به دربار ساسانی از خلال مآخذ اسلامی99 آگاه بوده.
زیرا به گفتهء ابن بلخی از میان وزیران دولت ساسانی تنها سه وزیر حق داشتهاند مستقیما و بیواسطهء«وزرگفرمدار»(-وزیر اعظم دورههای بعد)به حضور شاه برسند و گزارش کار خود را به او بدهند و از او دستور گیرند و یکی از آنها همین ایران دبیر بد بوده،دو وزیر دیگر یکی«ایران آمار کار» یعنی سرپرست کل امور مالی کشور و دیگری مشاور بزرگ دربار بوده که ظاهرا عنوان«در اندرز بد»داشته است.
131 وظیفهء زمامدار در گردش کار دبیرخانهء شاهی این بوده که نخست اصل توقیع را که از دفتر مخصوص توقیعنویس یا دبیر بد دریافت میداشته به نزد کاردار یا رئیس دار الانشاء بفرستد تا براساس آن نوشتهای جامع و شایسته آماده کند و نزد او بازپس فرستد،تا پس از بررسی آن و حصول اطمینان از اینکه هم شامل همهء نکات توقیع و هم دارای تمام شرایط و خصوصیاتیست که یک نامه یا فرمان صادر از دبیرخانهء شاهی باید دارا باشد، نگاهی به دربار ساسانی از خلال مآخذ اسلامی102 آن را نزد شاه ببرد و بر او عرضه بدارد و در حضور او آن را به یکی از مهرهای متعدد او که میبایستی برای چنان نوشتهای بکار رود،مهر کند و با مهر کردن آن،نامه یا فرمان برای صدور آماده میگشت."