چکیده:
یکی از مقولاتی که طی سالیان اخیر ذهن پژوهشگران علم مدیریت،بالاخص حوزه مدیریت فناوری را بخود مشغول ساخته،رویکرد دارائی محور و به تبع آن راهبرد سرمایههای فکری در اتخاذ فناوری میباشد.از جمله اهداف این تحقیق شناسایی و تبیین نقاط قوت و ضعف هریک از روشهای کسب فناوری و تعیین ارتباط آن با ابعاد سرمایههای فکری بوده است.نتایج حاصل از مطالعه آماری صورت گرفته نشان از تفاوت معنادار مابین راهبرد فعلی و مطلوب اکتساب فناوری و همچنین عدم توجه کافی به سرمایههای انسانی و ارتباطی و توجه ضعیف به سرمایه ساختاری در مؤسسات مورد مطالعه بوده است.در پایان با استفاده از یکی از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره، شده است.به نظر میرسد وجود نگرشی جامع بر سرمایههای سازمانی اعم از سرمایههای مشهود یا فیزیکی و سرمایههای نامشهود(سرمایه فکری،سرمایه اجتماعی،...)چهارچوب مناسبتری در جهت تعیین راهبرد اکتساب فناوری را مهیا سازد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاصل از مطالعه آماری صورت گرفته نشان از تفاوت معنادار مابین راهبرد فعلی و مطلوب اکتساب فناوری و همچنین عدم توجه کافی به سرمایههای انسانی و ارتباطی و توجه ضعیف به سرمایه ساختاری در مؤسسات مورد مطالعه بوده است.
4. روششناسی و فرضیات تحقیق با توجه به نقش روزافزون مقوله دانش و سهم آن در تولید ناخالص داخلی کشورها(نمودار 2)و مدیریت سرمایههای فکری در جهت رشد و بالندگی سازمانی[25] [22][27]،هدف از انجام این تحقیق آنست که سهم و میزان اهمیت هریک از اجزاء سرمایه فکری را در هریک از راهبرد اکتساب فناوری در سازمانهای مورد مطالعه بسنجد.
پرسشنامه تحقیق از چهار قسمت معرف اطلاعات عمومی(نظیر سابقه کاری فرد،میزان تحصیلات و زمان قدمت و سابقه سازمان)،گویههایی جهت سنجش روش مطلوب اکتساب فناوری(خصایل ذکر شده در نمودار 5)که با توجه به ماهیت مدل از طیف افتراق معنایی در سنجش این قسمت استفاده شده است.
فرضیه دوم:آزمون مدل ارائه شده به منظور سنجش رابطه ابعاد سرمایههای فکری با راهبرد اکتساب فناوری در شرکتها:روش آماری مرجح جهت آزمون مدل،تحلیل تشخیصی میباشد روش تحلیل تشخیصی در مواردی نظیر بررسی تفاوتهای بین گروهی، تعیین مناسبترین روش برای تفاوتگذاری مابین گروهها و آزمون صحت طبقهبندی مشاهده شده است[10].
یافتههای تحقیق از رابطه میان ابعاد سرمایههای فکری و راهبرد کسب فناوری،وجود فاصله معنادار مابین راهبرد فعلی و مطلوب اکتساب فناوری و همچنین عدم نگرشی جامع به سرمایه ارتباطی و انسانی در شرکتهای مورد مطالعه از سوی مدیران آنها حکایت میکند."