خلاصه ماشینی:
"نگاهی گذرا به وضعیت 72 دریای بین المللی جهان نشان میدهد که رژیم حقوقی همه دریاها،به جز دریای کنستانتین توسط دولتهای ساحلی آنها تأسیس شده است؛و هیچ رژیم یکپارچهای وضعیت این دریاچهها را تحت پوشش خود قرار نداده و هیچ قاعده عرفی برای شیوه عملی تحدید حدود آنها وجود ندارد.
ایران در خصوص این اقدام جمعی دیدگاه خاص خود را دارد که به شرح ذیل است: الف)رژیم حقوقی فعلی تا زمان اصلاح یا تغییر همچنان قابل اجراست ایران تنها کشوری نیست که اظهار میدارد،مادام که رژیمم فعلی ایجاد شده به وسیله موافقتنامههای 1291 و 0491،با توافق کل دول ساحلی اصلاح نشده است،برای دریای خزر قابل اجراست.
د)مخالفت با اقدامات یکجانبه و دوجانبه چون یک رژیم قابل استفاده-هرچند ناقص-وجود دارد که برای کلیه دولتهای ساحلی الزامآور است،هر اقدام یک جانبه از سوی هریک از دولتهای ساحلی با هدف تحدید حدود مناطق دریای خزر و یا اعلام ادعاهای ملی در آن مناطق،طبق دیدگاه ایران،رژیم فعلی دریا را نقض میکند.
بند 4 بیانیهء مشترک 8 ژوئیه 8991 رؤسای جمهوری اسلامی ایران و ترکمنستان اشعار میدارد: «دو طرف معتقد بودند که یک موافقتنامه مشاع برای استفادهء مشترک دولتهای ساحلی از دریای خزر،از طریق یک نوار دهانهای قطاعی به عنوان منطقه ملی،مناسبترین مبنا برای رژیم حقوقی است.
طبق بیانیهء مشترک صادره از سوی فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران در 82 نوامبر 9991،دو کشور«اعتراض قاطع خود را علیه اجرای این پروژهها قبل از اینکه دولتهای خزر به توافق کل بر سر اتخاذ یک وضعیت حقوقی جدید برای دریای خزر و حفاظت از امنیت اکولوژیک آن نایل آیند»اعلام کردند."