چکیده:
انقلابی که در اطلاعرسانی رخ داده، مزایا و محاسن بیشماری دارد؛ اما
مسائل و مصیبتهایی نیز به دنبال خواهد داشت. غالب اندیشمندان و حقوقدانان
به این نتیجه رسیدهاند که حمایت از ارزشهای فرهنگی یک جامعه در برابر هجوم
برنامههای اینترنت، سانسور محسوب نمیشود. مهمترین معیار برای تعیین و
تبیین ارزشهایی که باید برای حفظ آن کوشید، خرد جمعی و وجدان بینالمللی
است. مجلس شورای اسلامی در داخل و یونسکو در خارج باید با حفظ احترام به
آزادیهای فردی و اجتماعی، از کودکانمان در قبال استثمار جنسی نوینی که از
طریق اینترنت در راه است، حمایت کنند.
خلاصه ماشینی:
"معیار تعیین ارزشها، خرد جمعی حاکم بر جهان است که در مصوبات سازمان ملل متحد متجلی است؛ از این رو آنچه در اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان حقوق بنیادین و غیر قابل تخطی یک انسان به رسمیت شناخته شده است و میثاقها و قراردادهای بینالمللی که متعاقب آن صادر شده، تنها معیار تعیین ارزشها هستند.
ج) اساسا باید پرسید که آیا برای دستیابی به وجدان و خرد عمومی بشر راهی جز سازمان ملل وجود ندارد؟ به بیان دیگر، آیا ارزشها و اصول خردمندانه، تعریف مستقل و متمایزی دارد، یا باید تنها آنچه را مردم میپسندند و باور دارند خردمندانه دانست؟ در همین راستا باز میتوان پرسید که اصولا سازمان ملل و اعضای آن بر چه مبنا و معیاری به تصمیمگیری میپردازند؟ به راستی اگر معیار مستقل و متمایزی برای سنجش خردمندانه بودن یک رفتار وجود ندارد، از کجا میتوان بر درستی یا نادرستی یک اندیشه یا عمل استدلال و گفتوگو کرد؟ آیا میتوان گفت که وجدان و عقل انسانی تا پیش از صدور مصوبات سازمان ملل نمیتواند ارزشها را از ضدارزشها بازشناسد؟ این که نویسنده پیش از رأی سازمان ملل به صورت قاطع بر ناروایی و نادرستی بهرهبرداری جنسی از کودکان در اینترنت سخن میگوید و مجلس شورا و یونسکو را مکلف به تصویب قوانین میداند، خود نشانهای است بر اینکه میتوان و میبایست پیشاپیش بر خردمندانه و ارزشمند بودن برخی از پدیدههای انسانی و اجتماعی تأکید کرد و برای بازشناسی ارزشها از ضد ارزشها معیاری ارائه داد."