خلاصه ماشینی:
"حال سخن بر سر آن است که چگونه وضع معیشت حاکمان، تجملی و رفاه‌زده می‌شود، یا چگونه اخلاق و رسوم تجمل‌خواهی در شیوه مدیریت ایشان پدید می‌آید، و سرانجام این‌که چنین امری چه نتایجی در تحلیل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ابن‌خلدون به بار می‌آورد.
به عبارت دیگر، اگر دولت (سلطان) با هر انگیزه‌ای، عزم خودآگاهانه بر مراقبت تجمل در حکومت نداشته باشد، از اقتضائات طبیعی توسعه شهرنشینی، که گسترش رفاه و فرهنگ بهره‌مندی از لذت‌ها و خوشی‌های دنیا را درپی دارد، آن است که سلطان و دربار او نیز به این جریان تن دهند.
دو عاملی که بر شمرده شد، علل زمینه سازی هستند که کافی است تن دادن به خواست‌های طبیعی و نفسانی انسان بدون در نظر آوردن ملاحظات سیاسی یا غایات شرعی به آنها اضافه شود تا تجمل و رفاه‌زدگی حاکمان در زندگی و نحوه مدیریت رخ نماید.
نویسنده، در ادامه، به پیامدهای تجمل در حکومت از نگاه ابن‌خلدون پرداخته است: نخستین ثمره تجمل در زندگی و مدیریت حاکمان، در تغییر اخلاق و رسوم شخصی و حکومتی ایشان آشکار خواهد شد."
(
, 
, 
)
