خلاصه ماشینی:
"15 اکنون باید پرسید که به چه دلیل صورت حبشی اصل تلقی شده است؟و اشکال ریشهشناسی عربی در کجاست؟به شهادت سنگ نبشتهها و کتاب مقدس و دیگر متون کهن بر جای مانده، واژه مورد بحث ما در زبانهای عربی و آرامی 16 و سریانی و حبشی به کار رفته است، اما چرا دانشمندان یاد شده واژه عربی ملک را اصیل، و به عبارت دیگر، همزاد و همتای نظایر سامی آن ندانستهاند؟ نخست باید بدانیم که ملک و نظایر آن ریشهای جز«لأک»ندارد.
از سوی دیگر پافشاری لغتشناسان متقدم و متأخر عرب بر سر این نکته که لأک ریشه اصیلی در زبان عربی نیست، بلکه مقلوب«ألک»است، باعث شده است که اکثریت قریب به اتفاق خاورشناسان عربی دان در اصالت واژههای ملک و ملائکه تردید کنند.
زیرا از یک سو ألک(به معنای فرستادن)ریشه اصیلی در زبان عربی نیست(این نکته در همین مقاله روشن میشود)و از سوی دیگراکدی را باید با«هالخ»عبری(به معنای رفتن)و«هلک»عربی- سر درگمی نویسندگان فرهنگهای عربی متقدم و متأخر(به استثنای فیروزآبادی)و معاصر در ریشهیابی واژه ملک حیرتانگیز است.
این بیت به چند صورت روایت شده است و نام سراینده آن نیز محمل اختلاف است، اما در همه روایتها صورت«ملأک» به کار رفته است، در کتاب العین(5/381)مصرع دوم«تبارک من فوق السماوات مرسله»آمده است.
نلدکه به وجود چنین خلطی میان ملأک(فرشته)و ملیک در زبان حبشی اشاره کرده است، و رودوکاناکیس 49 بر آن افزوده است که این خلط بسیار جدی است زیرا در دیگر لهجههای عربی جنوبی نیز دیده میشود."