چکیده:
این تحقیق به بررسی عملکرد بلندمدت سهام عرضه اولیه،در بازار اوراق بهادار تهران میپردازد.همچنین رابطه برخی ویژگیهای شرکتها در زمان ورود به بورس با عملکرد بلندمدت سهام آزمون میشود.این ویژگیها که طبق تحقیقات قبلی بر عملکرد عرضههای اولیه موثر بودهاند،شامل اندازه،عملکرد شرکت قبل از ورود به بورس، ساختار مالکیت قبل و بعد از ورود به بورس و بازده کوتاهمدت عرضه اولیه میباشند. نمونه تحقیق شامل 143 شرکت است که طی سالهای 1376 تا 1386 در بورس پذیرفته و سهام آنها برای اولینبار عرضه شده است.نتایج تحقیق نشان میدهد که بازدهی عرضه اولیه در ایران بهطور متوسط در بلندمدت منفی است.اندازه شرکت و عملکرد شرکت قبل از ورود به بورس با عملکرد بلندمدت عرضه اولیه رابطه منفی معنادار دارند.نوع مالکیت شرکت قبل از ورود به بورس،میزان مالکیت سهامداران اصلی پس از عرضه و میزان مالکیت سهامداران عمده در فرایند عرضه اولیه،عملکرد بلندمدت را تحت تاثیر قرار نمیدهد.نهایتا،بین بازده کوتاهمدت عرضه اولیه و عملکرد بلندمدت عرضه اولیه رابطه معناداری وجود ندارد.
خلاصه ماشینی:
"بررسیهای انجام شده توسط عبده تبریزی و دموری(1382)برای شناسایی عوامل موثر بر بازده بلندمدت سهام جدید نشان داد که بازده عرضه اولیه در بلندمدت نسبت به بازده شاخص بازار منفی است و بازده کوتاهمدت شاخص خوبی برای پیشبینی بازده بلندمدت نیست.
آزمون فرضیهها به صورت زیر انجام شده است: فرضیه اول:اندازه شرکت در زمان عرضه اولیه (LNA) با عملکرد بلندمدت عرضه اولیه (MABHAR) رابطه معنیدار دارد.
جدول(5) ANOVA آزمون کفایت مدل فرضیه دوم (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول(6)جدول ضرایب رگرسیونی فرضیه دوم (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که برای آماره F مساوی 943/10 سطح معناداری برابر 001/0 بوده و مدل رگرسیونی در مورد عملکرد شرکت قبل از عرضه اولیه،معنادار است.
جدول(10)آزمون برازش منحنی فرضیه چهارم (به تصویر صفحه مراجعه شود) (1)- Curve Fit همانطور که مشاهده میشود،سطح معناداری بیشتر از a-0/05 بوده،بنابراین مدل معناداری برای این فرضیه وجود ندارد و درصد مالکیت سهامداران عمده در فرایند عرضه اولیه رابطه معناداری با عملکرد بلندمدت عرضه اولیه ندارد.
وجود رابطه منفی بین اندازه شرکت و عملکرد بلندمدت عرضه اولیه در بورس تهران،میتواند به دلیل حجم بیشتر سهام عرضه شده و رویکرد سوداگرانه به سرمایهگذاری در عرضههای اولیه باشد البته وجود رابطه منفی بین عملکرد شرکت قبل از ورود به بورس با بازده بلندمدت عرضههای اولیه نشان میدهد که اغلب شرکتها در زمانی سهام خود را عرضه میکنند که از لحاظ عملکرد در بهترین وضعیت خود هستند و قیمت سهام را سرمایهگذارانی تعیین میکنند که دانش خود را براساس ویژگیها و عملکرد گذشته شرکتها که برای عموم قابل بررسی است،شکل میدهند."