خلاصه ماشینی:
"Vladimir Tismancanu,384 p کتاب فرهنگ سیاسی و جامعه مدنی در روسیه و کشورهای جدید اوراسیا،جلد هفتم از مجموعه کتابهایی است که توسط دو دانشگاه مریلند و جان هاپکینز در ایالات متحده در اختیار علاقهمندان مطالعات آسیای مرکزی قرار گرفته است.
(ص 114)وی اذعان دارد که حقوق و آزادیهای بسیاری پایمال شده است،ولی به نظر وی با عنایت به نارضایی گسترده از عملکرد اقتصادی،میتوان دلیل این امر را در مشکلات اقتصادی جستجو کرد(ص 132)از لحاظ تجویزی،هان معتقد است همین علت مخرب اقتصادی اگر اصلاح شود و رهبران آمادگی پذیرش دموکراسی را داشته باشند،جایی برای بدبینی باقی نمیماند.
مفروضه وی این است که ساختار احزاب و«هیأت موتلفه»آنان میتوان بهعنوان ابزاری در ارتقای شناخت ما نقش ایفا کند؛اما وی بلافاصله اضافه میکند که جامعه مدنی و احزاب سیاسی در روسیه بسیار ضعیف و غیرمؤثر هستند؛و بدان لحاظ،در این مورد نمیتوانند به پژوهشگران کمک کنند.
به نظر او خلاءگرایی که با فروپاشی شوروی ایجاد شده،دغدغهخاطری در رهبران بوجود آورده تا به انباشت قدرت اقدام کنند،و از این طریق مانع مضاعفی برای تأسیس و انبساط جامعه مدنی ایجاد نمایند (ص ص 271-272) به رغم آنکه مفروض نویسنده این است که بین(معلول)ثبات سیاسی و(علت)انبساط جامعه مدنی رابطه وجود دارد،ولی شرایط موجود را برای شکلگیری ارزشهای دموکراتیک مناسب نمیبیند.
علاوه بر نقص فوق،با بهرهوری از موضع پساتجددگرایانه میتوان مدعی شد که نویسندگان این کتاب عمدتا به مکتب پوزیتیویسم از لحاظ شناختشناسی-وابستهاند عامل نیت انسانی و قصد و هدف او در تحول محیطی،و حاکم کردن اراده خود بر رقم زدن سرنوشت خود در این مقالات مورد توجه قرار نگرفته است."