چکیده:
طرح مساله: یکی از مهم ترین اولویت های جوامع امروزی، افزایش مشارکت همه اقشار جامعه در فعالیت های اجتماعی است. این مطالعه نیز به بررسی این موضوع پرداخته است که «چگونه می توان با آموزش مهارت های زندگی به کودکان، میزان مشارکت اجتماعی آن ها را افزایش داد».
روش: نمونه مورد پژوهش شامل 100 کودک (50 دختر و 50 پسر) 7 ساله بود که در سال تحصیلی 85-86 در پایه اول دبستان مشغول به تحصیل بوده اند. با استفاده از طرح پژوهشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، اثربخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی روی گروه آزمایش مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه های ویژگی های دموگرافیک و پرسش نامه محقق ساخته مشارکت اجتماعی کودکان استفاده شد.
یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که آموزش مهارت های زندگی به کودکان می تواند میزان مشارکت اجتماعی آن ها را به طور معناداری افزایش دهد. هم چنین این اثربخشی از الگوی یکسانی بین دختران و پسران برخوردار است و آموزش مهارت های زندگی در هر دو گروه به یک میزان مشارکت اجتماعی را افزایش می دهد.
نتایج: نتایج بررسی حاضر نشان داد که با طراحی برنامه هایی به منظور آموزش مهارت های زندگی به کودکان می توان آنان را برای مشارکت بیش تر در فعالیت های اجتماعی که از جمله حقوق عینی آن ها می باشد، آماده نمود.
خلاصه ماشینی:
"جدول 1:فراوانی و درصد فراوانی میزان مشارکت اجتماعی کودکان به تفکیک جنسیت (پیش از مداخله) (به تصویر صفحه مراجعه شود) از آنجا که گروههای مورد پژوهش از لحاظ متغیرهای مداخلهگر همچون هوش عمومی،تحصیلات والدین،ساختار خانوادگی و وضعیت اقتصادی اجتماعی همتا شدهاند، به منظور آزمون فرضیهء تحقیق و بررسی تأثیر مداخلهء صورت گرفته روی گروه آزمایش (آموزش مهارتهای زندگی)،از آزمون t گروههای همبسته استفاده شد.
جدول 2:تأثیر مداخلهء صورت گرفته(آموزش مهارتهای زندگی)روی میزان مشارکت اجتماعی کودکان به تفکیک گروههای مورد مطالعه (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانگونه که از دادههای مذکور نیز برمیآید،میانگین تفاوت نمرات گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون بیشتر از گروه کنترل بوده است و این تفاوت از لحاظ آماری نیز معنادار نشان داده شده است؛یعنی تفاوت ایجاد شده در نمرات گروه آزمایش(افزایش میزان مشارکت اجتماعی آنها)،ناشی از تأثیر مداخلهء صورت گرفته روی این گروه بوده است.
نمودار 1:میزان تفاوت مشارکت اجتماعی گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون (پس از دریافت مداخله) (به تصویر صفحه مراجعه شود) اما این تحقیق در کنار آزمون فرضیه اصلی خود،به دنبال پاسخگویی به این سؤال نیز بوده است که«آیا تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر افزایش میزان مشارکت اجتماعی کودکان در دختران و پسران از الگوی متفاوتی برخوردار است یا خیر؟».
بدین منظور معناداری تأثیر مداخله صورت گرفته(آموزش مهارتهای زندگی)،به طور جداگانه روی دختران و پسران مورد آزمون قرار گرفت و نتایج حاکی از آن بود که تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروههای آزمایش و کنترل،هم در دختران (6/088- t و 0/000> (p و هم در پسران(7/706- t و 0/000> (p از لحاظ آماری معنادار بوده است."