خلاصه ماشینی:
"37 علی رغم امضاء این معاهده،دولت آمریکا سفیری برای انجام امور دیپلماتیک به ایران اعزام نکرد و و این موضوع مدتها به تعویق افتاد و طی این مدت حفظ منافع اتباع آمریکا در ایران که متشکل از تعدادی کشیش و مسیونرهای مذهبی و تاجر بود به عهدهء سفارت انگلستان در تهران بود،اما رفته رفته دولت انگلستان به آمریکا اعلام نمود که به دلیل متراکم شدن بیش از حد (به تصویر صفحه مراجعه شود) کارهای مربوط به اتباع آمریکا بهتر است که آمریکا به فکر چارهء دیگری برای خود باشد.
علاوهبراین،بنجامین هنگامی که به ذکر درگیری و اختلاف خود با وزیر مختار آلمان در ایران میپردازد مینویسد:«دولت آلمان به نوبهء خود اخیرا با ایران روابط سیاسی و دیپلماتیک برقرار کرده است با این قصد و نیت آشکار که منافع اقتصادی خود را در ایران تأمین کرده و در بخشهای مختلف اقتصادی این کشور نفوذ نماید،کالای خود را وارد بازارهای ایران کرده و کالاهای سودآور ایران را به کشور خود ببرد»68این قسمت از نوشتههای وی نیز نشان میدهد آمریکا و سایر کشورهای بزرگ برای چه منظوری در تهران اقدام به تأسیس سفارت کردهاند و چگونه بر سر غارت هستی این کشور و منابع اقتصادی آن با یکدیگر به رقابت پنهانی و آشکار و حتی کشمکش پرداختهاند.
73 در قسمت بحث از هنرهای دراماتیک وی فصل جداگانه و مفصلی را به برگزاری مراسم تعزیه و شبیهخوانی در ایران اختصاص داده است و چون خود شاهد عینی برگزاری این مراسم در تکیه دولت بوده است کلیه اطلاعات وی مستند،جاندار و قابل توجه است بهگونهای که میتوان از آنها به عنوان منبعی برای نوشتن و بررسی تاریخ تعزیه در ایران عصر قاجار بهرهء فراوانی برد."