چکیده:
زندان که روزگاری تأسیس آن موجب افتخار حکمرانان و جرمشناسان بود، امروزه به دلیل ناموفق بودن در رسالت خویش، به لحاظ افزایش بیرویه زندانیان و تبدیل شدن آن به مدرسه تکرار جرم، به یک بحران تبدیل شده است. این امر سبب گردیده تا کیفرشناسان به فکر مجازاتهایی بیفتند که عاری از اثرات سوء زندان بوده و در اصلاح و بازپروری اجتماعی مجرمان نیز نقش پررنگتری ایفا نماید. «مجازاتهای اجتماعی» نوع جدیدی از مجازاتهاست که با مشارکت مردم و نهادهای مدنی اعمال میگردد و قرار است در کشورمان به مرحله اجرا درآید. این نوشتار به تبیین این نوع از مجازاتها میپردازد و به الزامات لازم برای اجرای این نوع از مجازاتها نیز مروری خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
"ویژگیهای تعلیق توأم با مراقبت بیتردید، صدور این نوع از تعلیق از طرف دادگاه، به معنای اعطای آزادی مطلق به مجرم برای زندگی در خارج از زندان نیست، بلکه این اقدام رأفتانگیز، در اختیار قرار دادن فرصت محدودی است که تحت نظارت و راهنمایی مددکاران اجتماعی به طور موقت و به صورت آزمایشی برای ترغیب مجرم (به منظور استفاده از این فرصت)، به منظور اصلاح و بازگشت به زندگی عادی داده میشود و در عین حال، چنانچه مجرم در این مدت مرتکب جرم جدیدی شود یا اینکه به راهنمایی و ارشاد مأمور نظارت توجه ننماید یا به عبارت دیگر، عوامل نظارت، با نقض قانون یا قصور مجرم مواجه شوند، حکم تعلیق کانلم یکن خواهد شد.
(ماده 14 لایحه) ضمانت اجرا: چنانچه محکومعلیه از اجرای دستورهای تعیین شده دادگاه خودداری نماید، برای بار نخست با تصمیم قاضی اجرای مجازاتهای اجتماعی جایگزین زندان، حداکثر تا شش ماه بر دوره مراقبت او افزوده خواهد شد و در صورت تکرار، بنا به پیشنهاد قاضی مزبور و تصمیم دادگاه صادرکننده حکم اولیه با رعایت تناسب جرم ارتکابی و مجازات مقرر قانونی محکوم خواهد شد.
در صورت تکرار، چنانچه قاضی مزبور، تعیین سایر مجازاتهای اجتماعی جایگزین زندان را مناسب نداند، بنا به پیشنهاد وی و تصمیم دادگاه صادرکننده حکم اولیه با رعایت تناسب جرم ارتکابی و مجازات مقرر قانونی و مدت دوره محرومیت طیشده، به جای محرومیت تعیینشده، حسب مورد به مجازات مقرر قانونی محکوم خواهد شد."