چکیده:
توسعه و بسط تمدن صنعتی طی دو قرن اخیر آثار مثبت و منفی متعددی برای
بشریت به همراه داشته است.یکی از پیامدهای چالش برانگیز، فرآیند مداخله انسان در
طبیعت و دگرگونیهای زیست محیطی ناشی از آن است.دگرگونیهایی که به تدریج شک و
تردیدها و نگرانیهای بسیار جدی را رو در روی عملکرد انسان مدرن قرار داد و
تکانهای شدیدی در ذهنیت او نسبت به آینده جهان زیست خود به وجود آورد. گسترش این
نگرانیها باعث شکلگیری گرایشهای فکری و جنبشهای حفاظت از محیط زیست با عنوان
کلی بومگرایی و جنبش سبز به عنوان تعیین کنندهترین گفتمان در این خصوص
گشت.گفتمانی که کوشش مینماید مناسبات بین انسان و طبیعت را پس از تجربه دو قرن
جهان صنعتی باز بینی نماید.این مقاله سعی دارد ضمن توضیح خاستگاه تاریخی اندیشههای بومگرایی مولفههای
آنرا در قالب تبیین اندیشههای سیاسی بومگرایان بیان دارد.
خلاصه ماشینی:
"در چارچوب چنین نگرشی، بومگرایان بر این باورند که جهت وصول به آرمانهای سبز، ضرورت دارد فرامین سختگیرانهای جهت حفظ و حراست از محیط زیست در سطح بینالمللی وضع گردد چرا که مسائلی چون گازهای سمی و مواد آلوده کننده، بهرهگیری از انرژی فسیلی، سوراخ شدن لایه اوزون و امثال آنها فقط یک مسئله ملی به شمار نمیرود که در محدوده دولت- ملت قابل حل باشد بلکه یک مسئله مشترک بشری است که عزم جهانی را برای کنترل آن ضروری مینماید و در این راستا وصول به الگویی که به دوام بیشتر طبیعت کمک کند مهم و در واقع اصل بنیادین تلقی میگردد.
(244 P,regooR) اما پرسش مهمی که پیش میآید این است که چنین تمرکززدایی سیاسی چگونه صورت میپذیرد؟ بومگرایان استدلال میکنند که تا آنجا که ممکن است باید جوامع را در جهت استفاده از منابع محلی به جای بهرهگیری از منابع دور دست به لحاظ مکانی تشویق نماییم چرا که چنین بهرهگیری باعث کاهش حمل و نقل و تجارت شده و تا حدی بسیار زیادی مشکلات زیست محیطی حاصل از آنرا کاهش میدهد و از نظر دیگر تأکید بر روی نزدیکتر نمودن مناطق تولیدی و مصرفی نیز در همین راستا در اندیشه آنان توضیح داده میشود.
درباره خاستگاه این دیدگاهها در متون مربوط به اندیشههای بومگرایی دیدگاه و نظریات گوناگونی مطرح شده است، به نحوی که طیفی از بومگرایان اصرار دارند که بومگرایی را باید در ارتباط دائمی انسان و طبیعت و از زمان قدیم پیجویی نمود، ولی آنچه امروزه به عنوان یک گرایش فکری در ادبیات سیاسی و اجتماعی مورد توجه قرار دارد، ریشههای بومگرایی را در درون گفتمان رو به رشد انتقادی نسبت به تمدن صنعتی و واکنش به فرآیند صنعتی شدن جوامع و اثرات مخرب آن در چند دهه اخیر جستجو مینماید."