خلاصه ماشینی:
"بنابراین، باید دید که مقصود از محبت و دوستی و تفاوت مفهوم ظاهری و سطحی محبت از معنای واقعی آن چیست؟ ممکن است انسان گاه چیزی را برای خودش دوست بدارد که برای او زیانآور است که چنین تفسیری از محبت در هیچ یک از شریعتها درست نیست، پس در اینجا محبت و دوستی، عقلانی و منطقی است.
ولذا خود محبت، عدم نرمی و خشونت و حداکثر چیزی را که انسان برای خودش بدی تلقی کند، ایجاب میکند؛ به عنوان نمونه در قصاص که مصلحت فرد، فدای مصلحت جامعه میشود، قرآن به این شبهه پاسخ میدهد: «و لکم فی القصاص حیاة یا اولی الألباب»؛ [ای خردمندان، قصاص مایه حیات و زندگی است] ؛ یعنی اینکه قصاص را مرگ نینگارید و با آن، حیات جامعه و افراد دیگر را حفظ کنید."