چکیده:
مربوطترین روش ارزیابی به حد کافی قابل اتکا باشد.لذا در کلیه وضعیتها،ارزیابی دارایی میبایست تابعی از اهداف گزارشگری مالی باشد. ما نیازمندم که اهداف دنیای واقعی خود را در قالب واژهها شناسایی کنیم.در بخش اول، دریافتیم که تعاریف ضروری میباشند اما تعاریف ارائه شده بخاطر عموم است آنها کامل نیستند،ما در دنیای واقعی با چیزهایی مواجه هستیم که خاص بوده و عمومیت ندارند لذا به همراه تعاریف نیازمند شناسایی قواعد و مقررات جهت کمک در شناخت داراییها هستیم.مرحله سوم اندازهگیری ارزیابی آن است. ارزیابی در حسابداری عبارتست از فرآیند سنجش پولی براساس اهداف و عملیات مربوط به یک واحد تجاری میباشد.نوعا این مبالغ پولی مبتنی بر قیمت معاملات در بازار آزاد میباشند.در این ارتباط توافقی عام وجود دارد که داراییها میبایست به قیمت 2Lخرید وارد دفاتر شده و با قیمت فروش خارج شوند.لذا عدم توافق روی زمان خرید و فروش منجر به این گردیده که عدهای تجدید ارزیابی را با توجه به وقایع قابل توجه مثل تورم،خالص ارزش فعلی جریانهای نقدی مورد انتظار آتی،انعقاد قراردادهای فروش و غیره لازم دانسته و برخی دیگر ملاک محاسبه را زمان فروش و برمبنای قیمت های خروجی و کسب وجه نقد بدانند. انتخاب هریک از روشهای ارزیابی منوط به در نظر داشتن اهداف اندازهگیری در حسابداری میباشد.برخی استدلال میکنند که ارزیابی باید بطور ساده از روش منطقی بهای تمام شده تاریخی صورت پذیرفته و برخی دیگر معتقدند که روش انتخاب میبایست دارای مبنای اقتصادی باشد.در برخی حالات ممکن است؛
خلاصه ماشینی:
اندازهگیری چیست؟آیا میتوان همه چیزهایی که تحت عنوان دارایی شناسایی میشود را اندازهگیری نمود؟چگونه میتوان اطلاعات کیفی را به اطلاعات کمی تبدیل نمود؟با توجه به اختلافات اساسی در ارزیابی داراییها و تفاوت در ماهیت آنها چگونه میتوان آنها را به عنوان یک مانده حساب در ترازنامه تحت عنوان داراییها پذیرفت؟ آیا رابطهای بین اهداف حسابداری و نحوه ارزیابی داراییها وجود دارد؟ تعریف اندازهگیری فرآیند اندازهگیری شامل اسناد یا اختصاص یک مقدار عددی به یکی از ویژگیهای یک عینیت با دستگاه منسجم اندازهگیری، مانند اندازهگیری یک دارایی،یک عملیات و یا یک رویداد تولیدی میباشد و این اندازهها بهای تمام شده دارایی تحصیل شده را در بازارهای سازماندهی شده ارائه مینماید که میتواند در بازارهای گذشته،حال و آینده حاصل شود.
یکی از اشکالات عمده در ارزیابی بهای تمام شده تاریخی امکان تغییر ارزش داراییها در طول زمان استفاده از آن میباشد به طوری که ممکن است بعد از یک دوره طولانی دارایی فاقد اهمیت اولیه برای شرکت باشد همچنین بهای تمام شده داراییها تحت تأثیر تغییرات زمانی دارای ارزشهای متفاوت بوده و قابلیت ارائه و تفسیر آنها به صورت یک مجموعه در ترازنامه ممکن نمیباشد.
2-اهداف مفهومی23 هیئت تدوین اصول حسابداری (APB) و بسیاری از صاحب نظران معتقدند که برای حمایت از صورتهای مالی،لازمست شرکتها ارزیابی منابع و تعهدات خود را در یک زمان خاص و به وضوح ارائه نمایند همانند ارزیابی صورت وضعیت مالی در یک تاریخ خاص،آنان همچنین معتقدند که ارزیابی منابع برمبنای بهای تمام شده تاریخی فاقد اینگونه ضوابط میباشد(مگر آنکه هزینههای خاص وابسته به تاریخ خاص باشند)لذا استفاده از بهای تمام شده جایگزینی بدلیل آنکه ضوابط بیشتری را در این خصوص مدنظر قرار میدهد،ارجح میباشد.