خلاصه ماشینی:
"این اسناد به شرح زیر است: 1)کنوانسیون بین المللی جلوگیری از کشتار جمعی (ژنوسید)8491(ماده 2)؛ 2)کنوانسیون بین المللی محو تمام اشکال تبعیض نژادی 5691(مواد 2 و 4)؛ 3)میثاق بین المللی مربوط به حقوق اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی 6691(ماده 72)؛ 4)میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی 6691(ماده 31)؛ 5)کنوانسیون بین المللی مربوط به حقوق کودک 0991 (ماده 02)؛ 6)کنوانسیون بین المللی مبارزه با تعبیض در امر تعلیمات یونسکو 0691(ماده 1)؛ 7)اعلامیه مربوط به نژاد و قضاوتهای نژادپرستانه یونسکو 8791(ماده 5)؛ ب:در حقوق داخلی اقلیتهای قومی با مردم ایران هیچ تفاوتی ندارند که حقوق اختصاصی برای آنان ضرورتا مد نظر قرار گرفته شود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) حق بر تعیین سرنوشت فرهنگی،در نظام بین المللی تحت عنوان«حقوق بشر و تنوع فرهنگی»و در حقوق داخلی و ملی تحت عنوان«حقوق فرهنگی اقلیتها» قابل بررسی است: الف:حقوق بشر و تنوع فرهنگی در نظام بین المللی: علاوه بر تأکید منشور بین المللی حقوق بشر که حقوق فرهنگی را مورد توجه قرار داده است،اعلامیه جهانی یونسکو مربوط به تنوع فرهنگی(2 نوامبر 1002)با نگرش ویژه،به تفصیل دولتهای عضو را ملتزم به تضمین حقوق همهجانبه افراد و گروههای انسانی در برخورداری از حقوق و تعلقات فرهنگی خویش نموده است: 1)عینیت تنوع فرهنگی که توصیفکننده اجتماعات متشکل انسانی و زمینهساز مبادلات و خلاقیتهای بشری(ماده 1)، 2)تنوع و تکثر فرهنگی و ضرورت زمینهسازی مدارا و گفتگوی متقابل(ماده 2)؛ 3)دفاع از تنوع فرهنگی به منزله احترام به کرامت انسانی و حقوق بشر به ویژه اقلیتها قبایل بومی(ماده 4)؛ 4)حق بر استفاده از زبان مادری،آموزش و پرورش به تناسب هویت فرهنگی و مشارکت در آداب و رسوم فرهنگی(ماده 5)؛ 5)حق آزادی انتشار اندیشههای فرهنگی به صورت صوتی و تصویری و استفاده از وسایل عمومی ارتباط جمعی و ابراز عقاید دینی و فرهنگی."