چکیده:
دموکراسیهای سیاسی عملکردهای مختلف دارند که برخی از آنها،همانند تغییر حکومتی و تأمین مشروعیت نظام سیاسی آشکار است؛ولی علاوه بر این،پدیدهی مزبور در جهت بقای رژیم، کارکرد پنهانی نیز دارد.لذا در این مقاله استدلال میشود که دموکراسیهای سیاسی در مقابله از بروز انقلابات سیاسی و تغییرات قهری حاکمیت،نقش بازدارنده ایفا مینمایند.
خلاصه ماشینی:
"و فرهنگی شده و این پرسش را در اذهان ایجاد کرده است که آیا جهانیان به سمت و سوی دموکراسی میروند یا اینکه از نو ایدئولوژیهای تمامیتگرا را احیا میکنند؟ولی از آنجایی که دموکراسیهای سیاسی به لحاظ انعطافپذیری و برنامهریزی عقلایی این قابلیت را دارند که گرایشهای مختلف را از نظر روانشناختی ارضا نمایند و با توسل به انتخابات ادواری پتانسیل مخالفت را تخلیه کرده و بویژه بیشتر مسایل را از طریق نهادهای جامعهی مدنی و شیوههای گفتگو حل و فصل کنند؛لذا به نظر میرسد که این تحولات اخیر که از سوی صاحبنظران،بحریان در دموکراسی نامیده شده،باز هم از سوی راهحلهای دموکراتیک منتفی گردد؛زیرا بشر امروزه سرنوشت اجتماعی،اقتصادی و روانی خود را در یک نظم با ثبات میبیند و بنابراین در تلاش است که از چالشها و ستیزها اجتناب ورزد.
همینطور اگر در آمریکا،در سال 1776 به مطالبات مدنی و سیاسی،پاسخ دموکراتیک داده میشد؛این کشور نیز با شیوههای قهری یا جابجایی قدرت مواجه نمیشد،کما اینکه آپتیکر )rekehtpA( استدلال میکرد که اگر خواست مردم آمریکا در خصوص آزادیهای اجتماعی و سیاسی تامین مییافت،وقوع انقلاب در این سرزمین محتمل نبود )tiC.
-دموکراتیزه کردن فرهنگ؛کارگزاران فرهنگی در جوامع لیبرالیستی،بیوقفه برآنند که فرهنگ را در جوامع یاد شده در همگی ابعاد جامعه دموکراتیک کنند؛در ایالات متحده آمریکا، نهادی به نام«اتحاد برای دموکراسی فرهنگی» )ycarcomeD larutluC roF ecnaillA( از اوایل دههی هشتاد آغاز به فعالیت کرده و این باور را ترویج میدهند که همهی افراد و اجتماعات مختلف محق هستند که در انتخاب نوع فرهنگ،آزاد باشند و برای تحقق ایدهآلهای فرهنگی خود از امکانات لازمه برخوردار گردند تا اینکه بتوانند به سهولت هویت فردی و جمعی خود را،عیان و بیان نمایند و&%01409AISG014G% از یک فرهنگ مشارکتی بهرهمند شوند )28."