خلاصه ماشینی:
"در اینجا این احتمال مطرح میشود که شاید هند میخواست با این کار توان هستهای پاکستان را بهطور دقیق ارزیابی کند،بدینترتیب دو کشور برآورد تازهای از همدیگر کردند و خلاصه کلام آنکه یک مجموعه علل بین المللی،منطقهای و درونی منجر شد تا این آزمایشهای هستهای صورت بگیرد و میتواند دو هدف هم داشته باشد: 1)بازدارندگی 2)ظهور پدیدۀ جدیدی در روابط بین الملل،بدین معنی که کشورهای جهان سومی،بهخصوص کشورهایی که در اطراف ما هستند مثل هند،پاکستان و اسراییل غاصب میخواهند بیایند و به جرگه قدرتهای اتمی بپیوندند.
به نظر من در افغانستان-که یکی از حلقههای امنیتی بین ایران و پاکستان به حساب میآید-پدیدهای رخ داده است، آنهم اینکه طالبان به هرحال توانسته به نوعی قدرت را در دست بگیرد و طبیعی است که این مسأله تأمین کننده منافع پاکستان خواهد بود اما نکته این است حمایت پاکستان از طالبان در جهت تهدید علیه جمهوری اسلامی ایران نیست و بیشتر به دنبال تأمین منافع خود است از اینرو در صورتی که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران به نوعی با واقعیات افغانستان کنار بیاید و به هرحال آگاهی و شناخت بیشتر و تحلیل عمیقتری نسبت به روند تحولات آینده نظام بین الملل کسب بکند و دقت بیشتری بهخرج دهد،این رخداد تعدیل شدنی است.
در صورتی که به هرحال تهدیدی نسبت به امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران شکل بگیرد یا احساس شود که در آینده چنین تهدیدی میخواهد تحقق پیدا کند یا به عبارتی میزان اطمینان دستگاه دیپلماسی ایران نسبت به وجود چنین تهدیداتی از ناحیه نظام بین المللی مثلا اسرائیل یا کشورهای منطقه نسبت به کشور ما بالا برود،ایران لازم است که حتما در سیاستهای هستهای خودش تجدیدنظر کند."