چکیده:
مقاله حاضر به بررسی دیدگاه قرآن در خصوص پلورالیسم دینی پرداخته است. آنچه در این مقال مورد توجه است، پلورالیسم فلسفی و معرفتی یا صدق می باشد. آیاتی از قرآن کریم مورد استفاده تکثرگرایان قرار گرفته است و با استناد به آنها بر این عقیده اند که کثرت گرایی صدق مورد تایید اسلام می باشد و قرآن بر صادق بودن مدعیات ادیان مختلف صحه می گذارد. اما در این نوشتار روشن خواهد شد که آیات شریف قرآن که مورد استناد پلورالیست ها است، هیچکدام بر مدعای آنها دلالت نمی کنند؛ در بیان هر کدام از آیات مورد استناد، ابتدا به بیان دیدگاه کثرت گرایان پرداخته شده و سپس استدلال بر آن جهت اثبات ادعایشان مورد نقد قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"آیه چنین است:{/«و انزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب ومهیمنا علیه فاحکم بینهم بما انزل الله و لا تتبع اهوائهم عما جاءک من الحق لکل جعلنامنکم شرعۀ و منها جاولو شاء الله لجعلکم امة واحدۀ و لکن لیبلوکم فی ما اتیکم فاستبقواالخیرات الی الله مرجعکمم جمیعا فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون»/}یعنی:«و این کتاب را(قرآن)به حق بر تو نازل کردیم،درحالیکه کتب پیشین را تصدیق میکند،و حافظ ونگهبان آنها است؛پس برطبق احکامی که خدا نازل کرده،در میان آنها حکم کن و ازهوی و هوسهای آنان پیروی نکن؛و از احکام الهی،رویمگردان ما برای هرکدام ازشما،آیین و طریقهای روشن قرار دادیم؛و اگر خدا میخواست،همه شما را امت واحدیقرار میداد؛ولی خدا میخواهد شما را در آنچه به شما بخشیده بیازماید؛(و استعدادهایمختلف شما را پرورش دهد).
(قدردان قراملکی،ص 158) -آیه 177 سوره بقره: در این آیه خداوند میفرماید:{/«لیس البر ان تولوا وجوهکم قبل المشرق و المغرب ولکن البر من امن بالله و الیوم الاخر و الملئکۀ و الکتاب و النبیین و اتی المال علی حبه ذویالقربی و الیتامی و المساکین وابن السبیل و السائلین و فی الرقاب و اقام الصلوۀ و اتی الزکوۀو الموفون بعهدهم اذ اعاهدوا و الصابرین فی البأساء و الضراء و حین البأس اولئک الذینصدقوا و اولئک هم المفلحون»/}یعنی:«نیکی،(تنها)این نیست که(به هنگام نماز،)رویخود را به سوی مشرق و یا مغرب کنید؛(و تمام گتفگوی شما درباره قبله و تغییر آن باشد؛و همه وقت خود را مصروف آن سازید؛)بکله نیکی(و نیکوکار)کسی است که به خدا وروز رستاخیز و فرشتگان و کتاب(آسمانی)و پیامبران،ایمان آورده؛و مال(خود)را با همهعلاقهای که به آن دارد،به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان وبردگان،انفاق کند؛نماز را برپای دارد و زکات را میپردازد؛و(همچنین)کسانی که بهعهد خود-به هنگامی که عهدی بستند-وفا میکنند؛و در برابر محرومیتها و بیماریها ودر میدان جنگ،استقامت به خرج میدهند؛اینها کسانی هستند که راست میگویند؛(وگفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛)و اینها هستند پرهیزکاران»."