چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی با رهنمود بر اختلالات سلوکی دانش آموزان دبستانی بود. روش پژوهش تجربی و به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. برای بررسی فرضیه های پژوهش از پرسشنامه های رفتاری راتر و اختلال سلوک استفاده شد. از میان دانش آموزان پایه 4و5 مناطق چهارگانه جغرافیایی شهرستان ساری، 160 دانش آموز (11-10 ساله)با معرفی مدرسه در این پژوهش شرکت کردند. ازمیان دانش آموزان واجد شرایط ( دارای اختلال سلوک) که روانپزشک نیز آنها را تایید کرده بود 24 دانش آموز به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت یک ماه و نیم، هفته ای دوبار در جلسات 60 دقیقه ای در برنامه بازی درمانی گروهی با رهنمود شرکت کردند. فرضیه پژوهش مبنی بر اثر بخشی بازی درمانی گروهی با رهنمود در کاهش اختلال سلوکی دانش آموزان دبستانی با استفاده از آزمون t تایید شد. همچنین داده های کیفی حاصل از مشاهدات بالینی درمانگر، گزارش های جداگانه والدین، معلمان، دو نفر دستیار درمانگر و تشخیص روانپزشک حاکی از کاهش رفتار اختلال سلوکی در گروه آزمایشی بود. بنابراین، بازی درمانی گروهی با رهنمود در کاهش اختلال سلوکی دانش آموزان دبستانی می تواند مفید باشد.
خلاصه ماشینی:
ری2(2008)اظهار میدارد،بازیدرمانی یک درمان کودکمحور است که برای کودکان3 الی 16 سالۀ دارای مشکلات روانی یا دیگر اختلالات استفاده میشود و کودکان در طیبازی،دنیای هیجانی درونی خود را برونریز میکنند،زیرا بازیدرمانی بالقوه کمککنندهاست.
با توجه به مطالب یاد شده به نظر میرسد بازیدرمانی از مؤثرترین روشهای درمانیبرای درمان اختلالات رایج در کودکان باشد در تأیید این نظر میتوان به نتایج برخی ازیافتههای پژوهشی اشاره کرد از جمله دادستان و همکاران(2010)در بررسی«تأثیر بازی(1).
باگگرلی(2009)اثر بازیدرمانی گروهی کودکمحور بر اعتماد به نفس،افسردگی و اضطراب کودکان بیخانمان را بررسی کرد؛نتایج نشان داد در گروه مورد مطالعهاعتماد به نفس افزایش و اضطراب و افسردگی کاهش یافته است.
کرنبرگ و کازان1(1999)،در پژوهشی اثر بازیدرمانی گروهی بر اختلال سلوک دردانشآموزان دبستانی دارای مسائل و مشکلات اجتماعی این گروه از کودکان را کاهش دادهاست.
Cabe در کودکان را موجب میشود؟با به کارگیری تکنیکهای بازیدرمانی گروهی با رهنمود تأثیراین شیوه درمانی در کاهش اختلال سلوکی در دانشآموزان دبستانی را بررسی کردند.
حث و نتیجهگیری در این پژوهش یافتههای کمی براساس دادههای جداول 6،3 و 9 حاصل از بررسی اثربخشی بازیدرمانی گروهی با رهنمود،بر اختلال سلوک در کودکان دبستانی و یافتههایجانبی برگرفته از مشاهدهها و گزارشهای والدین،معلمان،دستیاران درمانگر و روانپزشکنشان داد که این شیوۀ درمانی کاهش معنادار اختلال سلوک در شرکتکنندگان مورد مطالعه راسبب شده است.