چکیده:
هـدف این پژوهش شنـاخت نقش هویت در رابـطه بین کنشوری خانـوادگی و رفتار مشکلآفرین در نمونه ای متشکل از 300 دانشآموز پایه دوم راهنمایـی (150 دختـر و 150 پسر) بود. کنشوری خانوادگی برحسب نشانگرهـای ارتباط والد ـ نوجوان، دلمشغولی والدین و والدگری مثبت و رفتار مشکلآفرین با نشانگرهای رفتار پرخاشگرانه، رفتار نقض قـانون و مشکلات توجه، عملیاتی شدند. الگوهای معادله ساختاری نشان دادند که 22 درصد از کل رابطه (مستقیم و غیرمستقیم) بین کنشوری خانوادگی و رفتار مشکلآفرین از خلال دو متغیر هویت عمل میکند و سردرگمی هویت به طور نسبی رابطه بین کنشوری خانوادگی و رفتار مشکلآفرین را واسطهگری میکند. یافتههای این پژوهش مطرح ساختند که هم کنشوری خانوادگی و هم هویت نقش مهمی در هدایت نوجوانان به سمت رفتار مشکلآفرین یا دورشدن آنها از چنین رفتارهایی دارند. در مورد مضامین مداخلهای نیز بحث شد.
خلاصه ماشینی:
"اگرچه شواهدی دال بر رابطۀ منفی بین این فرایندهای تحولی مثبت و منفی وجود دارد(برای مثال،آدامز و دیگران،2001؛وایرز،باروکاس و هولنبک،1994)، مطالعاتی که به این روابط پرداختهاند عموما عوامل بافتی (برای مثال،کنشوری خانوادگی)را که ممکن است به هویت و به رفتار مشکلآفرین در دورۀ نوجوانی مربوط باشند،موردنظر قرار ندادهاند.
نتایج عموما نشان دادهاند که کنشوری سازش یافتۀ خانوادگی(برای مثال،ارتباط مثبت،دلمشغولی والدین در مورد زندگی نوجوان7)با احساس منسجم هویت رابطۀ مثبت و با رفتار مشکلآفرین رابطۀ منفی دارد،اما تاکنون مطالعهای که روابط بین کنشوری خانوادگی را با هویت و رفتار مشکلآفرین در یک مطالعۀ واحد نشان دهد در داخل کشور گزارش نشده است و در خارج از کشور نیز در این رابطه،شوارتز،و دیگران(2005)در قالب یک پژوهش مقطعی در 181 نفر نوجوان اسپانیایی مهاجر در آمریکا با میانگین سنی 12/7 سال(92 پسر و 89 دختر) براساس روش مدلیابی معادلۀ ساختاری به این نتیجه دست یافتند که کنشوری ضعیف خانوادگی با افزایش سردرگمی هویت مرتبط است و نشان دادند که 20 درصد رابطۀ بین کنشوری خانوادگی و رفتار مشکلآفرین به طور غیرمستقیم از خلال دو متغیر هویت عمل میکند.
ابزارهای مورد استفاده برای اندازهگیری متغیرهای کنشوری خانوادگی،هویت و رفتار مشکلآفرین عبارت بودند از: مقیاس شیوههای والدگری1(شوارتز و دیگران،2005)، برگرفته از گورمن-اسمیت،تولان،زلی و هیسمن،1996)؛ بافت خانواده برحسب متغرهای(1)دلمشغولی والدین در مورد زندگی نوجوان،(2)والدگری مثبت و(3)ارتباط والد-نوجوان عملیات شده است.
یک یافتۀ ارزشمند دیگر مطالعۀ کنونی این بود که اگرچه مقداری از رابطۀ بین کنشوری خانوادگی و رفتار مشکلآفرین در اوایل نوجوانی از خلال متغیرهای هویت عمل میکند،فقط ابن سردرگمی هویت است که بهطور نسبی این رابطه را واسطهگری میکند."