چکیده:
در قرن بیست و یکم سیبرنتیک و اینترنت انقلابی پویا به جهانی عرضه خواهد کرد که احتمالا لایبرنتکیس نام خواهد گرفت.انقلابی که ممکن است به منسوخ شدن کتابخانهها بینجامد.در قرن آینده هر خانه،دفتر کار،یا هر فرد حقیقی عضو فعال کتابخانهء کنگرهء جهانی یا کتابخانهء بین المللی خواهد بود.ما در آستانه ورود به یک دورهء طلایی هستیم که فرهنگ جهانی نام دارد.این دوره فرهنگ خاص را دارد این فرهنگ دارای تکنولوژی پیشرفتهای است که کتاب و مواد چاپی را از گردونه خارج میکند و شکل متحدی را به محملهای اطلاعاتی ارائه میکند که عمومیت داشته و رضایت نسبی عامه را فراهم میآورد.
خلاصه ماشینی:
"من لفظ"رؤیایی"را بهطور اتفاقی یا برای مزاح به کار نمیبرم،بلکه به واقع معنی این پدیده از تخیل فاصله گرفته و به واقعیت نزدیک میشود و از ابعادی است که موجب خواهد شد چند قرن آینده"عصر اطلاعات"،"عصر ارتباطات جهانی"گردد.
-و بالاخره باید یک دانشگاه بزرگ داشته باشد -هرچند که شهر نمیتواند بدون گرفتاری ادامه حیات دهد اما باید امکانات لازم را برای حد بالای سطح زندگی،مهارت،درخشش و هرآنچه در فوق اشاره شده است فراهم نماید.
در کنار این چهار کابوس ترس مضاعفی نیز باید به آنها اضافه گردد و آن اینکه نظام گستردهء اطلاعات امروزی یک برنامه سلطهجویانه تلویزیونی را برای بیشترین کشورهای دنیا تحمیل خواهد کرد و بسیاری از تماشاگران آن در بسیاری از کشورها در مقابل بدآموزی و تخریب اخلاق،هرزگی،سگمنشی،یأس،انهدام،ترور خونریزی که از کانالهای متعدد بر مردم تزریق میگردند بیدفاع خواهند بود و نظام جامع و متمرکز جهانی برنامههای خشونتبار تلویزیونی را تحت عناوین تفریح و سرگرمی بر تاروپود انسانها وارد خواهد ساخت.
رؤیای شماره سه ارائه آگاهی لازم برای ایجاد آحاد این عصر جهت مشارکت در تمدن بشری و دموکراسی جهانی، متانت و شایستگی ارمغان تجربه جدید جهانی از علوم و انسانیت خواهد بود.
رؤیای شماره چهار رؤیای شماره چهار حکایت از تجدید حیات جهان دارد که در آن همه اجتماعات و افراد از تکنولوژی و تمدن بهرهمند خواهند بود و اطلاعات بیشتری درباره سایر ادیان،مکاتب، ارزشهای فرهنگی و روح شکیبایی و سازگاری به دست خواهند آورد و این امکان را به بهای از دست دادن اخلاق و فرهنگ خود کسب خواهند کرد،هرچند که از این برهه رنجی متوجه آنان نگردد."