چکیده:
این مقاله تحقیقی به بررسی نحوه نگرش اعضای هیئت علمی و دانشجویان نسبت به
تعداد واحدها و ساعات دروس کارورزی در برنامه درسی کارشناسی کتابداری میپردازد.
پرسشهای اساسی تحقیق از دو عامل تأثیر تعداد واحدها و ساعات کارورزی در ارتقای
کیفی این دروس، و اینکه این دروس تا چه حد مکمل دروس نظری و موجب تقویت مهارتهای
عملی هستند سؤال میکند.برای انجام تحقیق از روش پیمایشی و تحلیل محتوا استفاده
شد.یافتهها نشان میدهد که جامعه آماری مورد مطالعه نسبت به تأثیر تعداد واحدها و
ساعات کارورزی در ارتقای کیفی این درس، نظری در حد متوسط دارند و با این نظر که
دروس کارورزی مکمل دروس نظری و موجب تقویت مهارتهای عملی هستند در حدی بالا موفق
هستند.همچنین یافتههای تحقیق حاضر نشان میدهد که دروس کارورزی تحت نظارت گروههای
آموزشی کتابداری نیست و جدی گرفته نمیشود.
خلاصه ماشینی:
"816 ساعت کارورزی برای هر دانشجو مدت زمان قابل توجهیست و باید معلوم شود که این مدت زمان صرف انجام چه فعالیتهایی میشود و دانشجو آموختههای خود را چگونه به کار میگیرد و چه مهارتهایی کسب میکند و آیا اصولا مدت زمان صرف شده در آمادهسازی دانشجویان برای ورود به بازار کار، آنگونه که پیشتر گفته شد، تأثیرگذار است یا نه؟هدف پژوهشهدف اصلی این تحقیق کسب آگاهی از نظر اعضای هیئت علمی و دانشجویان دوره کارشناسی رشته کتابداری و اطلاعرسانی دانشگاههای دولتی غیر علوم پزشکی مستقر در تهران و مراکز استانها درباره تعداد واحدها و ساعات دروس کارورزی مقطع کارشناسیست و همچنین مقایسه نظرات این دو گروه درباره موضوع تحقیق.
در این تحقیق معلوم خواهد شد که آیا دانشجویان و اعضای هیئت علمی این رشته از تعداد واحدها و ساعات این دروس رضایت دارند یا نه؛همچنین یافتههای این تحقیق روشن خواهد کرد که آیا اصولا دروس کارورزی مکمل دروس نظری و موجب تقویت مهارتهای عملی دانشجویان هست یا نه؟بدیهیست نتایج تحقیق هر چه باشد میتواند در تجدیدنظر در محتوای دروس کارورزی به برنامهریزان درسی شورای عالی برنامهریزی آموزش عالی کمک کند تا با تکیه بر نظارت اعضای هیئت علمی و دانشجواین این رشته در جهتدهی بیشتر دروس کارورزی به سمت دستیابی به اهداف و برآوردن نیازهای آموزشی اقدام کنند؛همچنین در خصوص گروههای مستقل آموزشی کتابداری و اطلاعرسانی سر تا سر کشور که به طور مستقل در صدد بازنگری دروس و محتوای آنها هستند."