چکیده:
این مقاله به تحلیل پدیدارشناسانه هویت رزمنده ایرانی و تاثیر آن بر جنگ آینده می پردازد. رزم ایرانی از خصلت های ویژه ای هم چون یکتاپرستی، برجستگی دوگانه خیر و شر، معاداندیشی، استشهاد و میهن دوستی برخوردار است. این خصلت های ویژه ریشه در هویت ایرانی، اسلامی دارد که تاثیری ویژه در جنگ های آینده دارد. در جنگ های آینده از آنجا که بر فناوری و انسان تکیه اساسی می شود و احتمالا شکافی جدی به لحاظ فناوری بین کشورها وجود دارد، لذا کارگزار اصلی آن یعنی انسان از اهمیت برخوردار می گردد. با محوریت کارگزار انسان، دوگانه هویت، غیریت صورتبندی می گردد. مقاله پیش رو به تبیین نقش هویت در صورت بندی رزم ایرانی در جنگ آینده می پردازد و جنگ آینده را در بستر مواجهه هویت، غیریت بازسازی می کند. بنابراین ابتدا هویت تعریف و بازشناسی می گردد، سپس خصلت های رزم ایرانی که ریشه در هویت ایرانی، اسلامی دارد تبیین می گردد. از آنجا که پدیده جنگ، مواجهه براندازه هویت و غیریت (دشمن) است، لذا اهمیت مولفه هویت برای بقا عیان می گردد. این مقاله ضمن بازسازی روش شناسانه مولفه های هویتی رزم ایرانی به تبیین الگوی رزم ایرانی در جنگ آینده می پردازد. در این بازسازی بیشتر بر تحلیل هویت حق جوی رزم ایرانی و تاثیر آن بر جنگ آینده تاکید خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"هنر فلزکاری دوران صفویه در واقع تداوم شیوهها و فنون ادوار گذشته و بهویژه تیموری است که در زمان امپراطوری صفوی با هویتی تازه و جنس جدیدتری همچون «فولاد»و در قالب عناصری همچون مذهب تشیع،تصوف و عرفان و هویت ملی شکل جدیدی به خود گرفت.
احمد تاجبخش بر شرکت خط و خوشنویسی در کنار قلمزنی بر روی آثار فلزی صحه میگذارد و عنوان میدارد:«ظرافت کار و استفاده از خط بهعنوان تزئین از دیگر مشخصات فلزکاری عهد صفوی است و در بیشتر آثار فلزی این دوره&%04413MMFG044G% اشعار فارسی و نام ائمه(ع)دیده میشود»(تاجبخش،1378:136).
در عصر صفوی فلزکاران به علت رواج خط و زبان فارسی و تقویت تشیع و ملیت ایرانی این نوع کتیبهها را روی بیشتر اشیاء فلزی با اشعار فارسی به خط نسخ و بیشتر از همه خط نستعلیق حک میکردند که در جای خود مورد بحث قرار میگیرد.
همچنین مذهب تشیع را بهطور گسترده ترویج کردند و این به لحاظ مذهبی تولدی دوباره بود برای ایران و دیگر این که هنر عصر صفوی به لحاظ اندیشه و ایدئولوژی حاکم بر جامعۀ آن روزگار یعنی جهان تشیع،هنری منحصر به فرد و متفاوت از هنرهای ادوار پیش از خود بوده است.
باتوجه به عنصر هویت ملی و مذهب تشیع،از بررسی و ارزیابی آثار فلزی دورۀ صفوی یافتهها و نتایج قابل تأملی زیر پدید آمد: با بررسی برخی آثار فلزکاری این دوره که در آنها خوشنویسی جایگاه مهمی دارد میتوان علاوه بر یافتن نشانههایی در مسیر تحول هنر خطاطی و خوشنویسی از لحاظ ظاهری و رسم الخط نیز با محتوای کتیبههای آنها آشنا شد و به نیات هنرمندان صنعتگر،خوشنویسان،واقفان و سایر افراد مرتبط پی برد."