چکیده:
موضوع مقالة حاضر، بررسی و تحلیل یکی از دسیسه های مخالفان برای تحریف پیام غدیر است. بر این اساس، نویسنده ابتدا ماجرای غدیر خم و رابطة آن با اصل امامت را از دیدگاه وهابیت سعودی بررسی می کند و سپس با بررسی منابعی برای این مطلب، تحریفات صورت گرفته در آن را بر می شمارد. وی در ادامه با بیان اظهارات حیدر علی قلمداران در کتاب شاهراه اتحاد ـ به عنوان نمونه ای از تحریف غدیر در جامعه ـ و تأثیرپذیری آن از شبهه یمن و نیز تحلیل تحریفات وی، مقاله خویش را به پایان می رسانداین جستار، ابتدا استحکام کلام میرزا حبیب خراسانی را در سطوح مختلف زبان و ادبیات می سنجد و سپس به مضامین شعری او می پردازد. با توجه به مرجعیت دینی میرزا حبیب، تعداد اشعار مذهبی وی نسبت به اشعار متفرقه کمتر از حد انتظار است. شادی در شعر او به طرز معناداری محسوس است و مرثیه در شعر او جایی ندارد. همچنین به راه و رسم عارفان ـ و حتی شدیدتر از بسیاری از آنان ـ به ظواهر شرع تاخته است؛ امری که دربارة یک مرجع تقلید شگفت می نماید. در این پژوهش بیشتر به این موارد پرداخته شده است: شاخصه های پایبندی به شریعت، سرسپردگی به عرفان، میزان دغدغه های اجتماعی و نوع نگاه شاعر به مدیحه پردازی دینی.
خلاصه ماشینی:
"آیا بدین معنا نیست که حضرت در صدد بیان وصیتی مهم برای جمعیت چند ده هزار نفری مسلمانان در غدیرخم بودهاند؟ آیا بیان حدیث ثقلین و تأکید بر همراهی جداییناپذیر اهل بیت علیهم السلام با کتاب خدا تا قیامت، صرفا متناسب با واکنش به عمل افرادی است که از امیرالمؤمنین علیه السلام شکایت کردهاند؟ طبق نقل مختصر آقایان، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم پیش از بیان عبارت «من کنت مولاه فهذا ولیه، اللهم وال من والاه وعاد من عاداه» بالاترین منصب الهی خود، یعنی «صاحب اختیار بودن بر مؤمنان بیش از خود آنان» (مضمون آیة ششم سوره احزاب) را گوشزد فرمود و از حاضران بر این منصب خود اقرار گرفت.
[23] تا اینجا ملاحظه می شود که ابوالفتوح رازی و همچنین قاضی نورالله شوشتری ـ که آقای قلمداران ماجرا را از قول آنان نقل کرده ـ سرانجام اختلاف مراجعین یمن، با حضرت علی علیه السلام و شکایت آنها به پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم و خطبة حضرت در دفاع از امیرالمؤمنین علیه السلام را مجموعا مربوط به پیش از انجام مناسک حج دانستهاند؛ در حالی که ماجرای غدیر خم اساسا مربوط به پس از حج است و این نسبت دروغی است که به این دو عالم بزرگوار شیعه داده شده است."